اثر عامل انتقال به زنجیر بر روی توزیع اندازه ذرات در فرآیند پلیمریزاسیون امولسیونی لاستیک استایرن-بوتادین

در این مطالعه، لاتکس استایرن بوتادین با استفاده از روش کوپلیمریزاسیون امولسیونی سرد در یک راکتور ناپیوسته بوچی تولید گردید. شاخص های اندازه و توزیع اندازه ذرات لاتکس با استفاده از تغییر مقدار عامل انتقال به زنجیر ترشیو دودسیل مرکاپتان در فرمولاسیون سنتز، کنترل شدند. افزایش مقدار عامل انتقال به زنجیر منجر به افزایش مقدار نهایی جامد لاتکس و سرعت پلیمریزاسیون شد. مطالعه گراف های میکروسکوپ الکترونی پویشی و داده های بدست آمده از تکنیک پراکندگی نور دینامیک ، افزایش قطر ذرات متورم شده از مونومر و کاهش تعداد ذرات لاتکس در واحد حجم فاز آبی را طی افزایش مقدار عامل انتقال به زنجیر نشان دادند. همچنین، این عملکرد منجر به باریک تر شدن قابل ملاحظه توزیع اندازه ذرات لاتکس گردید. مطالعه تغییرات تعداد ذرات لاتکس در واحد حجم فاز آبی و سرعت پلیمریزسیون در هر ذره نشان داد که مقدار عامل انتقال به زنجیر تاثیر کمی بر مرحله رشد ذرات داشته و اثر اصلی آن بر مرحله هسته سازی ذرات بود. عملکرد سریع و حضور پر تعداد مولکول های عامل انتقال به زنجیر در مرحله هسته زایی و جلوگیری از دفع گسترده رادیکال های درون ذرات پلیمری، از دلایل اصلی این رفتار شناخته شد.

کلیدواژه ها:

پلیمریزاسیون امولسیونی ، لاتکس استایرن-بوتادین ، توزیع اندازه ذرات ، عامل انتقال به زنجیر