بررسی سیالیت و پیوندهای ساختاری نانو کامپوزیتهای لاتکس- نانو کلی

لاتکس های پلیمری بروش پلیمریزاسیون امولسیونی تهیه شدند. ساختار لاتکس از ذرات کوپلیمری پلی ( استایرن -کو- اتیل هگزیل اکریلات -کو-متاکریلات اسید) تهیه شدند. هدف از ترکیب کوپلیمرهای تهیه شده تهیه نمونه ها با دمای انتقال شیشه ای نزدیک20 0C بوده است. نسبت مونومر استایرن به اتیل هگزیل اکریلات 40/60 (نسبت وزنی) می باشد . همچنین از مقادیر 0 تا 10 درصد متاکریلیک اسید (MAA) نسبت به کل وزن مونومر جهت عامل دار کردن ذرات لاتکس استفاده گردید. مقدار درصد جامد برای تمامی نمونه لاتکس 35 درصد است. درصد تبدیل نمونه های لاتکس تهیه شده در محدوده بین 0/94 - 0/97 بوده دمای انتقال شیشه ای برای نمونه ها بین 16 0C تا23 0C محاسبه گردید. با افزایش مقدار نانو رس در نمونه های )CP561 نمونه با 5 درصد پلیمر به سیمان با 6 درصد گروه های متاکریلات اسید و مقدار 1 درصد نانو رس) تا نمونه ) CP567 نمونه با 5 درصد پلیمر به سیمان با 6 درصد گروه های متاکریلات اسید و مقدار 7 درصد نانو رس) افزایش در سیالیت نمونه های مشاهده می گردد و گویای این حقیقت است که ساخت نانو کامپوزیت های پلیمری باعث می شود تا سیالیت نمونه ها بیشتر از نمونه های با لاتکس های پلیمری شود. افزودن مقدار نانو رس به اندازه 1،3،5 و 7 درصدی به خمیرسیمان و تشکیل نانو کامپوزیت های پلیمری میتوان افزایش تقریبا 6،5،2 و 8 درصدی را در نمونه ها نسبت بهنمونه های مرجع ایجاد کرد

کلیدواژه ها:

نانو کامپوزیت ، لاتکس ، نانو کلی ، سیالیت ، میکرو ساختار