بررسی رابطه آموزش خودکارآمدی زنان نخست زا در تمایل به انجام عمل سزارین موردکاوی موردی: مراکز بهداشتی درمانی استان کرمانشاه

آموزش خودکارآمدی ، به عنوان یک الگو، می تواند عامل مهمی در هدایت زنان باردار باشد. در حالیکه تحقیقات نشان دهنده اثرات منفی سزارین بر روی مادر و جنین دارد ولی آمار حاکی از آن است که میزان سزارین در سراسر جهان روبه افزایش است و حتی اغلب به عنوان روشی طبیعی تلقی می شود. در این تحقیق با توجه به اهمیت آموزش خودکارآمدی، به بررسی نقش آن در تعداد سزارین های زنان نخست زا در مراکز بهداشتی درمانی استان کرمانشاه -پرداخته شده است. روش تحقیق توصیفی و از نوع پیمایشی است. به منظور مطالعه این موضوع پرسشنامه ای مشتمل بر 37 سوال طراحی،که پس از اطمینان یافتن از روایی و پایایی بین جامعه آماری توزیع گردید. از نرم افزار spss جهت تجزیه و تحلیلداده ها و به منظور بررسی رابطه بین متغیرها از آزمون همبستگی اسپیرمن و آزمون همبستگی کندال استفاده شده است. نتایجتحقیق حاکی از آن است که زنان نخست زایی که آموزش های خودکارآمدی)آموزش های عاطفی، شناختی و آمادگی جسمانی( را گذرانده اند، تمایل کمتری به سزارین دارند و همچنین این آموزش ها به طور مستقیم بر کاهش تمایل به عمل سزارین در زنان نخست زا موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

آموزش خودکارآمدی ، سزارین ، آموزش عاطفی ، آموزش شناختی ، آموزش آمادگی جسمانی