بررسی حساسیت یک روش حل مسئله معکوس الاستیسیته به وجود نویز در داده های ورودی

الاستوگرافی به معنای به تصویر کشیدن الاستیسیته بافت های نرم می باشد که دارای کاربرد های فراوانی در علم پزشکی می باشد یکی از چالش برانگیز ترین بخش های لاساتوگرافی حل مسئله معکوس الاستیسیته می باشد. از یک دیدگاه عام در یک مسئله معکوس الاستیسیته مطرح شده در الاستوگرافی میدان جابجایی بافت نرم داده ها ورودی می باشند که با استفاده از آنها هدف به دست آوری توزیع مدول الاستیسیته بافت می باشد با توجه به آن که مهمترین مشکل در حل این مساول وجوجد داده های ورودی آلوده به نویز می باشد هدف از این مقاله بررسی میزان حساسیت یک روش حل المان محدود مبنا به وجد نویز است نتایج حاصله نشان می دهند که اگرچه این روش با استفاده از داده های بدون نویز به خوبی وب ا سرعت عمل می کند اما در صورت آلودگی داده های ورودی به نویز در تشخیص م دول الاستیک تومور ناتوان است البته این روش می تواند با توجه به سرعت و سادگی به کارگیری در ترکیب اب سایر روش های حل مسئله معکوس الاستیسیته به کار گرفته می شود.

کلیدواژه ها:

الاستوگرافی ، مسئله معکوس ، الاستیسیته روش حل المان محدود مبنا نویز