ارزیابی بالینی تجویز پیوسته ( CRI ) لیدوکائین حین بی هوشی داخل وریدی اسب در جراحی اخته در شرایط مزرعه؛ مطالعه اولیه

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 502

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CMTS02_279

تاریخ نمایه سازی: 29 تیر 1398

چکیده مقاله:

تجویز پیوسته لیدوکائین به ویژه در جراحی های محوطه شکمی اسب، تاثیرات مفید ضد التهابی، ضد دردی و ضد آثار مخرب آسیب بازخونرسانی داشته است (1). هدف از ارزیابی حاضر مقایسه اثر تزریق مداوم لیدوکائین و عدم تزریق آن در اسب هایی بوده است که تحت جراحی عقیم سازی در شرایط مزرعه قرار می گیرند. در این بررسی از 5 راس نریان بالغ سالم که تحت عمل عقیم سازی قرار گرفتند، استفاده شد. برای بی هوش کردن بیمار 12 ساعت محرومیت غذایی اعمال گردید اما دسترسی به آب بلامانع بود. با توجه به شرایط و امکانات باشگاه از بی هوشی در شرایط مزرعه (TIVA: total intravenous anesthesia) استفاده شد. (پیش بی هوشی: آسپرومازین (acepromazine 1% .alfasan,woerden-holland) با دوز 0.0.mg/kg IV و زایلازین (xylazine 2%,alfasan,woerden-holland ) با دوز IV 1 mg/kg القا بی هوشی : دیازپام (Ampoule 10mg/2ml,caspian) با دوز IV.00 mg/kg و کتامین ( Ketamine 10%, alfasan,woerden-holland) با دوز IV 0 mg/kg. ادامه بی هوشی: کتامین (Ketamine 10%, alfasan,woerden-holland) با دوز IV 1 mg/kg و زایلازین (xylazine 2%,alfasan,woerden-holland) با دوز IV.00 mg/kg). همچنین به جات سرم درمانی تجویز رینگرلاکتات ( رینگرلاکتات 1 لیتری، شرکت داروسازی شاید قاضی، تبریز، ایران) با دوز 20 ml/kg IV اعمال گردید. به جهت کنترل درد بعد جراحی نیز از ملوکسی کام (meloxivet 2 %,razak,Tehran- iran) با دوز mg/kg-IV ./0 استفاده شد. 3 راس از نریان ها بعد از القای بیهوشی، لیدوکائین با دوز بولوس 1/5mg/kg، و دوز مداوم (CRI) 50μg/kg/min تجویز شد (1) و گروه دوم بدون تجویز لیدوکائین تحت بیهوشی و جراحی با پروتکل مشابه قرار گرفتند. نریان ها به روش معمول ( به روش بسته؛ بدون برش بر لایه تونیکاواژینالیس) تحت جراحی عقیم سازی قرار گرفتند. در ادامه، ریکاوری از بی هوشی بدون هیچ گونه مشکلی صورت پذیرفت. فاکتورهای زمان بازگشت مویرگی (CRT)، تعداد ضربان قلب (HR)، تعداد تنفس (RR)، میزان اکسدیژن هموگلدوبین (SPO2)، وجود یا عدم وجود رفلکس های پلکی و مقعدی، میزان کتامین و زایلازین مصرفی حین ادامه بی هوشی و مدت زمان بی هوشی و جراحی، در فواصل زمانی 5 دقیقه ثبت گردیدند (1). با توجه به نتایج بدست آمده تفاوت معنی داری بین دو گروه در هیچ یک از زمان ها و در مورد هیچ یک از فاکتورها مشاهده نگردید اگرچه تجویز پیوسته لیدوکائین حین بی هوشی در جراحی اخته مزیتی بر عدم تجویز آن از منظر فاکتورهای مورد ارزیابی ذکر شده ایجاد نکرد، اما نتیجه گیری بالینی نیاز به بررسی در تعداد اسب های بیشتر و ارزیابی های دقیق تر خونی و در بازه زمانی طولانی تر دارد.

نویسندگان

ناصر وجدی

گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تخصصی فناوری های نوین آمل، آمل، ایران

سید مرتضی حائریان

دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج ، سنندج، ایران

علیرضا رعایت جهرمی

دانشیار گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

امیرحسین رضایی

دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بابل ، بابل، ایران