ارزیابی توان ژئومورفوسایت های کاندید در چابهار جهت بارگذاری فعالیت های ژئوتوریسمی و توسعه جوامع محلی

این استان با دارا بودن جاذبه های ژئوتوریستی، ژئومورفولوژیکی و زمین شناسی مانند کوه ها، غارها، رودخانه ها، آبشارها و چشمه ها، کیی از مناطق مستعد توسعه ژئوتوریسم محسوب می شود . در این راستا، توجه به ظرفیت های طبیعی، حفاظت، معرفی و بهره گیری از جاذبه های ژئوتوریسمی می تواند در توسعه پایدار استان نقش مهمی داشته باشد، ضمن این که می تواند در حل مشکلاتی مانند بیکاری و ایجاد اشتغال در سطح استان نیز موثر واقع گردد. ژئومورفوسایت ها ( لندفرم های ژئومورفولوژیکی،9 اشکال طبیعی هستند که توان های بالقوه ای را درجذب توریست و بهره گیری از شکل های ناشی از فرایندهای بیرونی در جهت توسعه گردشگری را دارا می باشد. دراین پژوهش توان ژئومورفوسایت های چابهار به صورت پیمایشی مورد بررسی قرار گرفته و ارزیابی توان آنها با روش پرالونگ صورت گرفته است. مقاله حاضر با هدف شناخت ژئومورفوسایت های در چابهار و همچنین معرفی برنامه های ژئوتوریستی را در نظر می گیرد که میراث فرهنگی ارزشمند و بلند مدت منطقه را برنامه ریزی میکند این فرایند شامل چندین مرحله بود: مطالعه عناصر و فرهنگی تاریخی ارزش گردشگری چابهار با استفاده از کتابشناسی موجود ، روش های نقشه برداری (عکس های هوایی و نسخه های مختلف نقشه های توپوگرافی) و همچنین اطلاعات جمع آوری شده از تحقیقات میدانی. از 100 پرسشنامه شناسایی و موجودی ژئومورفوسایت ها ، ارزیابی نظرات جمعیت در مورد جغرافیایی (ژئومورفوسیت ها) و سرمایه گذاری آن در فعالیت های گردشگری استفاده شد. ایجاد برنامه های سفر ژئوتوریستی و بعدا تبلیغ آنها. ارزشمندترین و کاندیدترین سایت های ژئومورفوسیت های مرحله بعدی است. براین اساس دو لندفرم ژئومورفولوژیکی دراستان درجنوب استان سیستان و بلوچستان مورد بررسی قرار گرفته، که نتایج حاصل از ارزیابی توان ژئومورفورسایت نشان داد که لندفرم گل فشان ها از توان بالقوه ای از نظر علمی وزیبایی شرایط خوبی در جذب توریست وگردشگر را دارا می باشد. لذا سرمایه گذاری دربخش گردشگری دو منطقه ذکر شده، لندفرم بدلند های سواحل بالا آمده با توجه به دسترسی مناسب می تواند جهت سرمایه گذاری و توسعه اقتصاد محلی انتخاب گردد.

کلیدواژه ها:

سفر ژئوتوریسمی ، ژئومورفوسایت کاندید ، میراث طبیعی