بررسی راندمان گوشت میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) در دو اندازه مختلف

یکی از منابع پروتئین های حیوانی، گوشت ماهی و آبزیانی همچون میگو می باشد. میگو یکی از منابع با ارزش پروتئین حیوانی میباشد که در سال های گذشته با افزایش میزان تولید آن، عمل آوری آن در کارخانه های فرآوری میگو اهمیت بیشتری پیدا کرده است. هدف از این پژوهش دستیابی به راندمان وزنی آماده سازی و همچنین تاثیر بر مقدار افت میگوی وانامی در خط تولید کارخانه های فرآوری میگو بود. میگوهای تازه پس از سایزبندی منجمد شدند و پس از انجماد زدایی مجدد وزن شدند. در این پژوهش میگوهای سایز 50 - 40 و 100 - 80 سرکنی، پوستگیری، رگگیری و در پایان فرایند میگوها وزن شدند . سپس میگوها به ترتیب سایزبندی، عملآوری شده و درصد بازماندگی آنها مشخص شد. مقادیر مختلف افت وزنی با توجه به اندازهی آنها بررسی گردید. نتایج نشان دادند که راندمان فرآیند سرکنی، پوستگیری، رگ گیری میگو در حجم صنعتی با توجه به اندازه ی آنها نسبت گوشت به میگوی کامل از کوچک تر به بزرگتر به ترتیب 8 / 54 % و 11 / 58 % می باشد. افت وزنی در میگوی ریزتر نسبت به میگوی درشتتر با یک روش عمل آوری بیشتر بود. درواقع اندازه میگو برمیزان درصد بازماندگی تاثیر زیادی داشت. نتایج این تحقیق عمل آوری میگوی درشت تر در همانگونه نسبت به میگوی ریزتر بیشترین بازده را حاصل می کند . می توان با تعیین مقدار افت وزنی برآورد هزینه نمود که این خود می تواند در سود و زیان یک کارخانه تولیدی تاثیری مستقیم در آن داشته باشد.

کلیدواژه ها:

میگوی وانامی ، آماده سازی اولیه ، افت وزنی ، راندمان تولید