سونامی در سواحل مکران (مروری بر تحقیقات گذشته )

سونامی به شکل گیری امواج بسیار بزرگ و جابجایی حجم زیادی از آب دریاها براثر رخ دادن عواملی همچون زلزله در کف اقیانوس ها می گویند . این اموج به سرعت به ساحل رسیده و تخریب های زیادی در مناطق ساحلی ایجاد می کنند. کشور ایران با دارا بودن 2700 کیلومتر مرز آبی در شمال وجنوب خود در مقابل این پدیده خطرپذیر است. اما باتوجه به شواهد موجود احتمال رخ دادن سونامی در دریای خزر و خلیج فارس کم است و می توان گفت که خطر سونامی این مناطق را تهدید نمی کند. ولی سواحل جنوبی ایران یعنی سواحل مکران باتوجه به قرار داشتن گسل مکران در این منطقه و همچنین قرار گرفتن آن در ناحیه اقیانوس هند، در معرض خطر جدی سونامی هستند. آخرین سونامی اتفاق افتاده در این منطقه مربوط به سال 1945 میلادی می باشد که قدرت آن 8.1 ریشتربوده و بیش از 4000 نفر تلفات انسانی برجای گذاشته است. براساس نتایج تحقیقات موجود تکرار دوبارهچنین حادثه ای در این منطقه امری دور از ذهن نمی باشد. برای کاهش تلفات، ضررها و آمادگی در مقابل این پدیده باید آن را در جنبه های متعددی مورد بررسی قرار داد از جمله تحقیقات صورت گرفته در این زمینه می توان بررسی تاریخچه رخداد این حادثه، میزان پیشروی امواج حاصل ازآن در سواحل مکران و زمان رسیدن امواج آن به ساحل، براورد ضررهای اقتصادی، توسعه سیستم های هشدار سونامی و راهکارهای کاهش تلفات در مقابل این پدیده را می توان نامبرد که درادامه به بررسی نتایج حاصل از هرکدام پرداخته شده است .

کلیدواژه ها:

سونامی ، مکران ، چابهار ، سواحل ایران ، کاهش تلفات