معرفی برخی مواد پلیمری قابل کاربرد جهت کنترل ریزگردها و کانون های فرسایش بادی

یکی از روش های کنترل فرسایش بادی و ریزگردها استفاده از مالچ ها می باشد. مالچ ها بطور کلی به دو دسته طبیعی ومصنوعی تقسیم می گردند. مالچ های طبیعی خود به دو گروه آلی و معدنی قابل تقسیم می باشند. از مالچ های طبیعی آلیمی توان به مشتقات سلولزی، روغن های گیاهی و حیوانی و ملاس چغندر قند و سایر بقایای گیاهی اشاره نمود. از مالچ هایطبیعی معدنی رس، کلرید کلسیم، کلرید منیزیم و انواع سیمان های طبیعی را نام برد. از گروه مالچ های مصنوعی می توانمواد نفتی و مشتقات آنها و انواع پلیمرهای شیمیایی را نام برد. از مهمترین پلیمرهای شیمیایی برای این منظور می توان پلیوینیل استات، پلی وینیل اکریلیک، اوره- فرمالید، اوره- فنول- فرمالدیید، اوره- فرفورال- فرمالدیید، پلی وینیل الکل، پلی اکریلیک اسید، پلی لاتیس، مواد پلیمری سلولزی و مواد پلیمری از گروه اکریلیک و مخلوط هایی از آب و اوره را نام برد. بر اساسبررسی های صورت گرفته، در مورد مواد پلیمری حاوی فرمالدهیدی، با توجه به انتشار این مواد و تاثیرات نامطلوب آن برانسان و محیط زیست، کاربرد مالچ های پلیمری حاوی این مواد برای کنترل فرسایش بادی توصیه نمی شود؛ اما کاربرد مالچهای طبیعی معدنی از قبیل کلرید کلسیم و سیمان های رسی که سازگاری بیشتری با محیط زیست و سلامت انسان ها دارند،پیشنهاد می گردد. نکته ای که باید به آن توجه و دقت کافی نمود، این است که قبل از کاربرد ترکیات شیمیایی در عرصه هایطبیعی، تاثیرات منفی آنها بر سلامت انسان و محیط زیست باید کاملا بررسی و مطالعه شود و بعد از تایید بی خطر بودن آنها،مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

پلیمر ، ریزگرد ، فرسایش بادی ، مالچ