تاملی بر رویکرد بازآفرینی شهری و شناسایی محدوده های فرسوده ی شهر سلطان آباد

محله ها و بافت های یک شهر از امکانات و عوامل رشد مساوی در طول زمان برخوردار نبوده و نیستند و همین امر سبب به وجود آمدن تفاوت های آشکار در سیمای شهرها شده است. در حالی که شهر پایدار و توسعه یافته، شهری است که در حین رشد، توسعه و ایجاد فضاهای جدید، ارتباط منطقی و منسجم بین فضاهای جدید و قدیم برقرار نموده و یکپارچگی و هویت شهر را حفظ و تقویت نماید. بافت فرسوده شهری تنها یک مساله کالبدی نیست، بلکه مسایل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را نیز در بر می گیرد. نوع تحقیق توسعه ای – کاربردی و روش آن توصیفی – تحلیلی است. به منظور جمع آوری داده های مورد نیاز پژوهش ، از دو روش مطالعات کتابخانه ای و همچنین پیمایش میدانی و مراجعه به ارگان های مختلف دخیل در مدیریت شهری بهره گرفته شد. ابزار اصلی در روش پیمایش، پرسشنامه بود. از سوی دیگر، با بهره گیری از الگو برنامه ریزی مشارکتی کارشناسی )مدل ارزیابی دلفی ) ، شاخص های مورد مطالعه، شناسایی و ارزش دهی شدند. نتایج به دست آمده، در چارچوب مدل تحلیل سلسله مراتبی AHP))، گنجانده شدند و تحلیل نهایی، با نظم دهی در سامانه اطلاعات جغرافیایی، ارائه گردید. و با توجه به مبانی مطرح شده در تحقیق نوع برخورد با محدوده مورد نظر برگرفته از روشها و متد های روز بوده که در بخش تعاریف از آن ها استفاده شده است . و مطالعات انجام یافته در طرح مورداستفاده این تحقیق بر چند خروجی استوار می باشد که اهم آنها در قالب سیاستهایی ارائه گردیده است .

کلیدواژه ها:

بافت های شهر ، بافت فرسوده ی شهری ، کالبد شهر ، روش پیمایش