قابلیت سنجی بافت های ناکارآمد شهری جهت تحقق رویکرد بازآفرینی شهری نمونه موردی: منطقه شهرک ولیعصر شیروان

توجه به بافت های فرسوده و قدیمی، به موضوعی جدی و محوری تبدیل شده، به گونه ای که سازمان های ذیربط را به تکاپوی ساماندهی و بازآفرینی بافت های مذکور سوق داده و لزوم مداخله در این بافت ها را در دوره های مختلف زمانی مطرح نموده است. بازآفرینی شهری، یک اصطلاح عام است که مفاهیم دیگری نظیر بهسازی، نوسازی، بازسازی، مقتدرسازی و روان بخشی شهری را دربر می گیرد. در تحقیق حاضر قابلیت های بافت ناکارآمد محله شهرک ولی عصر شیروان جهت تحقق بازآفرینی شهری مورد بررسی قرار گرفت و تهدیدات و نقاط ضعف مشخص، و با استفاده از نقاط قوت و فرصت ها می توان قابلیت ها را افزایش داد و فرآیند بازآفرینی را در سال های آتی اجرا کرد.

کلیدواژه ها:

شهر شیروان ، بازآفرینی ، توانمندسازی