بررسی وضعیت عارضه پای دیابتی دراستان اصفهان و ارتباط آن با پرستاران واحددیابت درسال 1386

دیابت شامل گروهی ازبیماریهای متابولیک است که دراثراختلال عملکرد و ترشح انسولین ایجادمیشود و درحدود 2.566.000هزارنفر حدود 6درصد ازجمعیت کشوربه دیابت مبتلا هستند و پیش بینی شده که تاسال 2025 به 5میلیون و 144 هزارو900نفر حدود 11/8درصد خواهد رسید صحبت ازدیابت و به ویژه نوع 2 آن است که تاقبل ازمعرفی صریح خود تحت این نام مدتها بدون آن که حضور خود رااعلام کند باایجاداختلال متابولیک ناشی ازبالا بودن گلوکزپلاسما باعث استقرار عوارض ماکروواسکولار میشود گرفتاری اعصاب محیطی خودکار همراه با بیماری عروق محیطی بصورت میکرو و ماکروانژیوپاتی فرد را مستعد به زخم و عفونت پاها می کند و اگرزود تشخیص داده نشود ضایعه به طرف گانگرن پیشرفت کرده و درنهایت ممکن است به قطع پا منجر شود شیوع زخم پای دیابتی درایران بین 2/6 درصد تا 3/4 درصد براورده شده است و 15-20 درصد ازآنها نیاز به قطع عضو خواهند داشت این درصورتی است که میتوان از50 درصد موارد زخم پای دیابتی پیشگیری کرد عوارض ناشی ازپای دیابتی مهمترین علت بستری و اقامت طولانی فرد مبتلا به دیابت دربیمارستان است که بامراقبت صحیح ازپاها توسط پرستاران تعدادموارد بستری دربیمارستانها مدت زمان بستری شدن و نیزنیازبه قطع عضو تا 50درصد می کاهد