نانو کامپوزیت های زیست تخریب پذیر درصنعت بسته بندی مواد غذایی و نقش آن ها در کنترل آلودگی محیط زیست

امروزه تولید و استفاده از موادغیرقابل تجزیه یا پلیمرهای نفتی درصنایع مختلف به ویژه بسته بندی مواد غذایی رشد چشمگیری داشته است مهم ترین مشکل دراستفاده از این قبیل پلیمرها عدم زیست تخریب پذیری و مشکلات ناشی از دفع ضایعات حاصل از ان هاست که به یک چالش درحفاظت از محیط زیست بدل شده است به همین علت استفاده از بیوپلیمرهاباتوجه به ماهیت زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری به عنوان گزینه بسیار مناسبی باری بسته بندی مواد غذایی می باشد. اما برخی ویژگی های نامناسب پلیمرهای زیست تخریب پذیر،همانند شکنندگی ،دمای تخریب حرارتی پایین، نفوذپذیری بالا درمقابل گاز و بخار آب مقاومت ضعیف درفرایندهای عمل اوری طولانی مدت استفاده از ان ها را در مقیاس صنعتی محدود و در برخی موارد امکان ناپذیر نموده است

کلیدواژه ها:

بیوپلیمر ، رس ، نانو کامپوزیت ، زیست تخریب پذیر ، بسته بندی مواد غذایی