بررسی تغییرات مکانی و زمانی سطح آب زیرزمینی دشت خرم آباد با استفاده از روش زمین آماری (طی یک دوره آماری 10 ساله : 1386 تا 1395)

قسمت اعظم از کشور ایران، خشک و کم آب است و آب مورد نیاز روستاها ، صنایع و شهرها ازمنابع آب های زیرزمینی استفاده می شود. برداشت بی رویه از آب های زیرزمینی در بسیاری از نقاط جهان سبب افت شدید سطح آب زیرزمینی شده است . از آنجاکه خصوصیات آب های زیرزمینی در مقیاس مکانی و زمانی عمل کرده ، نمی توان این خواص را در طول زمان و مکان ثابت فرض کرد. بنابراین این تحقیق به منظور بررسی تغییرات مکانی و زمانی سطح آب زیرزمینی دشت خرم آباد در یک دوره ی آماری ده ساله (1386_1395) به کمک بهترین روش ، تخمین گر زمین آماری انجام شد . دراین راستا ، ابتدا منابع آماری موجود سطح آب زیرزمینی جمع آوری وبانک اطلاعاتی تهیه شد. پس از کنترل کیفیت و صحت آمار و اطمینان از همگنی و نرمال بودن آن ها ، از روش های مختلف میان یابی روش کریجینگ معمولی و کریجنگ ساده و روش عکس فاصله (IDW) با توان های یک تا سه ، (RBF) با مدل های گوسی ، نمایی، دایره ای استفاده شد وبعد بهترین روش میان یابی با استفاده از دو معیار ( ME، RMSE ) به عمل آمد. سپس نقشه های مکانی آن ها در محیط Arcmap 10.3 ترسیم شد . نتایج نشان داد که واریوگرام مدل کروی به عنوان مدل برازش شده به ساختار فضایی داده ها و روش کریجینگ ساده مدل نمایی در سال 1386 و روش کریجینگ معمولی مدل دایره ای در سال 1395 بهترین روش درون یابی سطح آب زیرزمینی می باشد . نتایج به دست آمده از پهنه بندی ، حکایت از افزایش ارتفاع سطح آب تا سطح زمین در سال 1386می باشد که این روند تا سال 1395 شدت بیشتری به خودگرفته است .

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، زمین آمار ، واریوگرام