ارزیابی ویژگی های آناتومیکی و شیمیایی کاه گندم جهت استفاده در صنایع سلولزی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,090

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CNRE04_147

تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1398

چکیده مقاله:

با توجه به محدودیتهای حاضر در برداشت چوب از جنگل، پسماند گیاهان کشاورزی گزینه ای مناسب به عنوان ماده اولیه برای استفاده در صنایع سلولزی کشور می باشند. به نظر می رسد اگر بتوان از این ضایعات، محصولات رقابتی و مناسب جهت عرضه به بازار تولیدکرد، بتوان بخش اعظمی از مشکلات کمبود چوب در کشور را حل نمود. با توجه به اینکه ایران کشوری کشاورزی است تا صنعتی لذا دارای پتانسیل لازم جهت استفاده از پسماند گیاهان کشاورزی در صنایع کاغذ و فراورده های مرکب چوبی را دارد. گندم به عنوان غذای اصلی اغلب جوامع ازجمله ایران یک کالای استراتژیک و راهبردی بوده و به دلیل سازگاری گسترده کشت با شرایط مختلف آب و هوایی، سهولت کشت، امکان نگهداری طولانی مدت، ارزش غذایی بالا و قابلیت مصرف در اشکال مختلف از جایگاه ویژ ه ای برخوردار است .همچنین، گندم از لحاظ داشتن پروتئین، کربوهیدرا ت ها، چربی، مواد معدنی و ویتامین ها نسبت به سایر اقلام خوراکی دارای ارزش غذایی بیشتری می باشد. به همین جهت تلاش دولتمردان، افزایش سطح زیرکشت وتولید آن می باشد. نتایج اندازه گیری مورفولوژیکی کاه گندم نشان داد که طول، قطر، ضخامت و ضخامت حفره الیاف به ترتیب برابر با 1/14 میلیمتر، 19/52، 4/39 میکرون و 10/59 میکرون می باشد. همپنین آنالیز ترکیبات شیمیایی کاه گندم مشخص کرد که میزان سلولز، لیگنین، همی سلولزها و مواد استخراجی محلول در حلال آلی به ترتیب برابر با 49/78، 19/64، 20/37 و 4/93 درصد می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که ساقه کلزا بعنوان یک منبع کشاورزی از نظر ساختمان آناتومیکی پتانسیل مناسبی برای استفاده در صنایع سلولزی را دارد.

نویسندگان

محمد احمدی

استادیار، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی