ارتباط تاب آوری و کیفیت زندگی در والدین دارای کودک مبتلا به تالاسمی ماژور در شهر زاهدان

مقدمه: تالاسمی یکی از شایع ترین بیماری های ارثی و مزمن دنیاست. در والدینی که دارای فرزند مبتلا به بیماری هستند، توانایی بازگشت به زندگی عادی و سازگاری با بیماری فرزندشان امری مهم به نظر می رسد. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین تاب آوری و کیفیت زندگی در والدین کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور انجام شده است.روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی همبستگی است که روی 165 نفر از والدین کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور در شهر زاهدان در سال 1395 انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه تاب آوری کانر-دیویدسون و پرسشنامه کیفیت زندگی 36=SF بود. داده ها پس از جمع آوری وارد نرم افزار SPSS ویرایش 22 شدند و توسط آزمون های آماری توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره با سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها:نتایج مطالعه میزان تاب اوری را 1/17 + 1/89 ومیزان کیفیت زندگی 9/8 + 97 و نشان داد که آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن ارتباط معنی داری را نشان داد004/0=P ، 22/0=r = طوری که با افزایش تاب اوری کیفیت زندگی افزایش پیدا می نمود.. همچنین بین تاب آوری با تحصیلات والدین و جنسیت فرزندان رابطه ی معنی دار وجود دارد p=0/007,p=0/002 بین کیفیت زندگی با تحصیلات والدین نیز ارتباط مستقیم معنادار وجودداردp<0/001 نتیجه گیری: با توجه به ارتباط کیفیت زندگی و تاب آوری در والدین کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور، باید آموزش ها و پیگیری خدمات بهداشتی و درمانی توسط کادر پزشکی روی این والدین صورت گیرد تا بتوانند کیفیت زندگی خود و فرزندانشان را ارتقا دهند و راحت تر با شرایط بیماری مقابله نمایند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، کیفیت زندگی ، والدین ، تالاسمی ماژور