خدمات توانبخشی روانپرستاران جهت بیماران مبتلابه بیمارهای مزمن روان: یک مطالعه مرور سیستماتیک

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 864

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CNTCONF01_034

تاریخ نمایه سازی: 5 تیر 1398

چکیده مقاله:

اختلالات یک بیماری زیست روانی بوده و بر روی ابعاد مختلف شخصیتی بیمار اثرگذارده، افت عملکرد جسمی، روانی اجتماعی، تحصیلی درپیدارد، همچنین ضمن تحمیل باراقتصادی برجامعه و خانواده، موجب بروز تنش و اختلال روانی در خانواده ها نیز میگردد. بنابراین درمان همه جانبه بیماران مبتلا به اختلال روانی از اهمیت بالایی برخوردار است.هدف: مقاله حاضر با هدف تبیین وضعیت درمان و توانبخشی بیماران مزمن روان توسط روانپرستاران درایران بصورت مرورسیستماتیک انجام شده است.روش: این مقاله یک مطالعه مروری است که با جستجوی رایانه ای در پایگاه های اطلاعاتیPubMed وGoogle scholar با کلید واژه های nurse،psychiatric nurse ،mental health nurse، chronic disorder، rehabilitation، از2000تا2019و سایت Google و SIDبا کلیدواژه پرستار، روانپرستار، بیماری مزمن روان، توانبخشی وبازتوانی، از سال 1378تا1397بطور ترکیبی و مجزا دربین مقالات انگلیسی و فارسیزبان با استفاده از روش جستجوی 3مرحله ای، انجام شد. ازبین 18825 مقاله اولیه، 523عنوان مرتبط با هدف توانبخشی و روانپزشکی بودند که درپایان مرحله دوم تنها 21مقاله معیارهای مطالعه را دارابودند. 8.مقاله فارسی و بقیه انگلیسی بودند. 9مقاله به عواقب بیماریهای روان اشاره داشتند، 14مقاله(6/66%) برلزوم مراقبت بازتوانی و 3مورد(28/14%) عدم انجام بازتوانی و توانبخشی توسط پرستار را بیان داشتند.یافته ها: مقالات پیامدهای همه جانبه بیماری مزمنروان را تایید نمودند. مطالعات موجود حاکی از ضعف مداخلات توانبخشی پرستاران بود و اثرات مثبت توانبخشی و بازتوانی(ازجمله توانبخشی و مراقبت همه جانبه و پیگیری مراقبت در منزل، درمان مبتنی برگفتگو، تداوم مشورت وحمایت.) برای بیمار مبتلا به اختلال مزمن روانی راحمایت کردند.نتیجه گیری: پرستاران بخش روانپزشکی برای برعهده گرفتن نقش خود در تیم توانبخشی اطمینان و دانش کافی ندارند و علیرغم پیامدهای چندبعدی بیماریهای مزمن روان، مراقبت پرستاری بیشتر برجنبه جسمی متمرکز است و سایر ابعاد اختلال روانی را دربرنمی گیرد. مطالعات محدودی خدمات توانبخشی روان پرستاران را بررسی نموده اند بنابراین نیاز به انجام پژوهش بیشتری وجوددارد . ضرورت آموزش همکاری بین حرفه ای و مراقبت همه جانبه، نیز تمرکز بیشترکوریکولوم پرستاری بر ارتقا مهارت بازتوانی روانپرستاران محسوس است.

نویسندگان

عفت شیخ بهاالدین زاده

دانشجوی دکترای پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد، ایرانشهر، ایران،

فاطمه هومانی مجدآبادی

دانشجوی دکترای پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی تهران ، ایران