گزارش یک مورد کاردیومیوپاتی دیلاته در جوان 22 ساله که جهت جراحی شکستگی مهره کمری مراجعه کرد

مقدمه: بیماری های ماهیچه قلب گروهی از بیماری های عضله قلب هستند که در آن قلب نمی تواند خون کافی را برای تمام اعضای بدن فراهم نماید. کاردیومیوپاتی ها به چند دسته تقسیم می شوند که شایعترین نوع، کاردیومیوپاتی دیلاته می باشد که ممکن است تنگی نفس و افت EFبه کمتر از 30 درصد دیده شود. علائم قلبی شامل تاکیکاردی بطنی یا فیبریلاسیون دهلیزی نمایان شود. روش کار: معرفی بیمار براساس یافته های بالینی و براساس مطالعه پرونده صورت گرفت. یافته ها : بیمار آقایی 22 ساله که به علت سقوط از ارتفاع دچار شکستگی مهره 2L و 3L شده و کاندید جراحی CD گذاری مهره های کمری بود. سابقه بیماری خاصی نداشت. گرافی قفسه سینه فاقد هموتوراکس، پنوموتوراکس و یا شکستگی دنده بود. وضعیت ریه نرمال بود و با تنفس هوای اتاق SPO2 96 درصد داشت. درحین عمل بیمار دچار PVC می شد که با لیدوکائین درمان گردید. پس از پایان عمل، بیمار دچار pvc به صورت بای ژمینه و سپس VTach گردید که یک نوبت شوک سینکرونایز داده شد و پروتکل آمیودارون شروع شد و درخواست مشاوره و اکوی قلب اورژانسی داده شد. در اکوی بیمار دچار کاردیومیوپاتی دیلاته بود و EF 20 درصد رویت شد. کاردیومیوپاتی ناشی از تروما برای بیمار مطرح گردید. نتیجه گیری: کاردیومیوپاتی بر اثر تروما بسیار نادر است و موارد بسیار اندکی گزارش شده است. توصیه می گردد در بروز تروما بویژه در تروماهای بلانت به قفسه سینه و یا ترومای ناشی از سقوط، بیمار کاملا از نظر احتمال تامپوناد یا کاردیومیوپاتی، و.... مورد توجه قرار گیرد و پس از رد تمامی موارد پس از استیبل شدن بیمار اقدام به جراحی های الکتیو صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

معرفی بیمار ، کاریومیوپاتی