بررسی تاثیر برنامه مراقبتی براساس الگوی سازگاری ((روی)) بر میزان سازگاری فیزیولوژیک بیماران: یک مطالعه مروری

مقدمه: سازگاری مناسب فیزیولوژیک و روان شناختی بیمار با بیماری می تواند به کاهش عوارض کمک کند. یکی از الگوهای کاربردی و مرثر در پرستاری، که به طور خاص به این موضوع توجه کرده الگو سازگاری روی است. روی در معرفی این الگو بیان می کند که رسیدن به این هدف، دستیابی بیمار را به سازگاری جسمی (بعد فیزیولوژیک) روان شناختی در ابعاد مختلف (درک از خود، ایفای نقش، استقلال و وابستگی) می طلبد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مروری به روش PICO بوده که به بررسی تاثیر برنامه مراقبتی براساس الگوی سازگاری ((روی)) بر میزان سازگاری فیزیولوژیک بیماران می پردازد. اسناد مرور شده حاضر جستجو در پایگاه های اطلاعاتی Google Scholar و Sid و Mag Iran با استفاده از کلید واژه های مدیریت درد، ریکاوری بررسی شدند. یافته ها: برنامه مراقبتی مبتنی الگوی روی روشی غیرتهاجمی، غیردارویی و کم هزینه در کنترل مشکلات جسمی و روانی شناختی بوده و به راحتی از طریق کارکنان پرستاری برای بیمار قابل اجرا می باشد. بنابراین با توجه به این که استفاده از این نظریه پرستایر می تواند به عنوان یک چارچوب سازمان یافته جهت بهبود اثر بخشی اقدامات پرستاری، موثر باشد. نتیجه گیری: نتیجه بیانگر موثر بودن مراقبتی براساس الگوی سازگاری روی بر سازگاری فیزیولوزیک بیماران بود؛ لذا استفاده از این برنامه مراقبتی طراحی شده برای بهبود سطح کیفی مراقبت های پرستاری پیشنهاد می شود تا بدین ترتیب، مراقبت های پرستایر مبتنی بر نظریه پرستاری باشد.

کلیدواژه ها:

بعد فیزیولوژیک ، سازگاری ، مدل روی