بررسی فقهی حقوقی تلقیح مصنوعی و نسب مولود حاصل از آن

تلقیح مصنوعی یکی از پدیده های نوینی است که با شکوفائی علم پزشکی ظهور یافته و منشا ایجاد مسائل مختلف فقهی و حقوقی شده است. حق داشتن فرزند یک امر فطریست که برخی از زوجین به دلایل گوناگون از این نعمت محرومند و تلقیح مصنوعی یکی از روشهای به دست آوردن این حق است اما تا جایی مجاز است که مغایر با اصول اخلاقی و معیارهای فقهی و حقوقی نباشد. فقهای امامیه باروری مصنوعی را بسته به وجود رابطه ی شرعی و صحیح زوجین و عدم آن دانسته اند. در این نوشتار ضمن بررسی مفهوم تلقیح مصنوعی و انواع آن به تحقیق در مورد دیدگاه فقهای امامیه پیرامون حکم تکلیفی و وضعی لقاح مصنوعی و نیز وضعیت حقوقی فرزند حاصل میپردازد و به نظر میرسد قول به جواز در همه ی انواع آن از نظر فقها قابل دفاع میباشد.

کلیدواژه ها:

تلقیح مصنوعی ، جواز ، حرمت ، حکم وضعی ، نسب