نقش پانکراس مصنوعی برای محدود کردن عارضه هیپوگلیسمی در افراد مبتلا به دیابت نوع1

دیابت یا بیماری قند یک اختلال متابولیک در بدن است. با توجه به عدم درمان قطعی این بیماری و اثرات جبران ناپذیر آن، تلاش برای بهبود وضیعت بیمار و کم کردن عوارض آن از اولویت ویژه ای برخوردار می باشد. کنترل بهینه سطح گلوکز خون در این بیماران هدف این تحقیق می باشد.کنترل حلقه بسته گلوکزخون برای رسیدن به سطح مطلوب خود با چالشهای مهمی در حوزه مهندسی کنترل رو به رو است. پانکراس مصنوعی تکنولوژی جدیدیست که خطر ابتلا به هیپوگلیسمی را کاهش می دهد .طبق مطالعات انجام شده با استفاده ازیک کنترلر mpc که برای تثبیت گلوکزخون شبانه ی افرادی که مبتلا به دیابت نوع1 هستند استفاده شده است .کنترلر ازنمایشگری که میزان قند خون را مداوم نشان می دهد که به cgm معروف هست استفاده می کند که این مرحله توسط انسولین زیر پوستی تزریق شده که دایما در حال پمپاژ کردن می باشد پیاده سازی می شود.بر اساس اطلاعات و سوابق بیماران روشی سیستماتیک را برای محاسبه ی پارامتر های مدل پیش بین پیشنهاد کردیم. این قوانین توسط تزریق زیر پوستی و پمپاژ مداوم اعمال شده است که لایه های ایمنی استحکام کنترلر را بهبود می بخشد و خطر ابتلا به هیپوگلیسمی را کاهش می دهد.کنترلردر شبیه ساز رایانه ای In silico که به طور تصادفی 100 بیمار را تولید کرده است سوابق بیماران را مورد ارزیابی قرار می دهد. این بیماران با در نظر گرفتن میزان حساسیت به انسولین و نیازشان به انسولین در کنترلر در ساعاتی از شبانه روز شبیه سازی شده اند. کلیه ی مراحل در یک کلینیک حقیقی آزمایش شده است.

کلیدواژه ها:

دیابت نوع ، 1پانکراس مصنوعی ، کنترلر ، mpcنمایشگر ، cgmهیپوگلیسمی