مدل سازی مشارکت مزارع بادی و منابع مدیریت مصرف با درنظرگرفتن تغییرات دما، در کاهش هزینه های قابلیت اطمینان شبکه قدرت

یکی از شاخصهای مهم در تعیین قابلیت اطمینان مطلوب شبکه برق، تامین کفایت منابع است. هزینه های بالای سرمایه گذاری، کمبود رقابت کافی، مسایل زیست محیطی و دوره های طولانی مدت ساخت نیروگاه های سنتی از جمله دلایلی هستند که بهره مندی از منابع مدیریت مصرف و منابع تولید پراکنده (مزارع بادی) را در تامین کفایت منابع در بلندمدت توجیه میکنند. اما آنچه که حایز اهمیت است اینست که با توجه به ماهیت بلندمدت مسیله کفایت منابع و قابلیت اطمینان در شبکه سراسری برق، به منظور بکارگیری این منابع، می بایست عدم قطعیتهای حضور آنها در بلندمدت مدل شوند. از جمله مهمترین دلایل ایجاد عدم قطعیت بلندمدت در مشارکت منابع مدیریت مصرف، دمای هوا و از جمله مهمترین این دلایل در ایجاد عدم قطعیت مشارکت مزارع بادی، وابستگی تولید آنها به وزش باد است که میبایست تغییرات این پارامترها در میزان مشارکت این منابع در تامین کفایت منابع در نظر گرفته شوند.از اینرو در این مقاله تلاش شده است تا با بکارگیری منابع مدیریت مصرف و درنظرگرفتن تغییرات دما در عدم قطعیت مشارکت آنها و بکارگیری مزارع بادی و درنظرگرفتن ماهیت وابسته ظرفیت آنها به وزش باد، از قدرت بازار نیروگاهها و هزینه های قابلیت اطمینان کاسته شود. روش پیشنهادی در شبکه 57 شین استاندارد IEEE آزمون و نتایج آن گزارش شده است.

کلیدواژه ها:

منابع مدیریت مصرف و تولیدات پراکنده ، تغییرات دما ، هزینه های قابلیت اطمینان