بررسی مقایسه ای روش های بهره وری انرژی و افزایش طول عمر شبکه های حسگر بی سیم

امروزه در بیشتر کاربردهای شبکه حسگر بی سیم شبکه باید توانایی کامل اداره کردن خودکار در محیط های وسیع را داشته باشد. با توجه به این مساله که کل محدوده مورد نظر باید پوشش داده شود و با در نظر گرفتن انرژی محدود باطری حسگرها و اینکه ممکن است نتوانند مجددا شارژ شوند بنابراین نیاز به یکسری روش ها به منظور استفاده بهینه انرژی و در نتیجه بالا بردن طول عمر شبکه از خوشه بندی استفاده می شود. گروه بندی گره ها در خوشه ها به طور وسیعی توسط جوامع تحقیقاتی پذیرفته شده است تا هدف مقیاس پذیری و به طور کلی دستیابی به کارایی انرژی بالاتر و طول عمر بیشتر در محیط شبکه های حسگر بی سیم تحقق یابد. در این مقاله ابتدا روش های مختلف مصرف انرژی بهینه و افزایش طول عمر شبکه بررسی شده است و در ادامه به روش های خوشه بندی و پارامترهای ارزیابی خوشه بندی و مقایسه آنها با یکدیگر پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بی سیم ، مصرف بهینه انرژی ، افزایش طول عمر شبکه ، خوشه بندی