مطالعه ای بر شبکه های سیار بین خودرویی با رویکرد انتشار اطلاعات

امروزه با توجه به ماهیت بسیار پویای شبکه های سیار بین خودرویی به دلیل تحرک بالای گره ها، ارتباطات غیرپایدار و کوتاه بین گره ها، سرعت بالای گره ها و همچنین افزایش تصاعدی تعداد گره ها، ذخیره ی اطلاعات و جزئیات مسیریابی در گره ها باعث مشکلاتی در قابلیت گسترش این شبکه ها شده است، لذا باید یک روش موثر و با تاخیر کم برای انتقال و انتشار اطلاعات مورد استفاده قرار گیرد تا به این هدف رسید. انتشار داده در شبکه های بین خودرویی بر اساس معماری های مختلفی از جمله انتشار داده های خودرو به ساختار، ساختار به خودرو و بین خودرویی تقسیم بندی می شوند. روش سنتی خوشه بندی در ونت به این صورت بود که هر واحد کنار جادهای واقع در نقطه استراتژیکی در امتداد جاده، خوشه ای را تعریف کرده و خودروها با توجه به نزدیکی آنها به ایستگاه پایه عضو خوشه میشوند. خوشه بندی پویا مفهوم سرخوشه ثابت را به طور کامل حذف میکند. در حقیقت خوشهبندی پویا تکنیکی است جهت تشکیل گروهی از خودروهای در حال حرکت که هیچگونه ارتباط و اتصال فیزیکی ندارند. این شبکه از گره هایی با تحرک بالا تشکیل شده که توپولوژی آنها دائما0 در حال تغییر است. در ونت، خودروها به طور دائم اطلاعاتی را با یکدیگر مبادله میکنند، بنابراین انتشار بهینه یکی از مهمترین چالشهای این نوع شبکه است. با توجه به اینکه خوشه بندی شبکه های بین خودرویی بدلیل سیاربودن آنها یک مساله Np-hard میباشد لذا باید از الگوریتم هایی با قدرت جستجوی بالا مانند الگوریتم های فراابتکاری در خوشه بندی و مسیریابی بهره برد.

کلیدواژه ها:

شبکه های بین خودرویی ، گره ، انتقال اطلاعت ، خوشه بندی ، ایستگاه پایه.