بررسی لزوم استفاده مطلوب تر از منابع طبیعی در بتن

بطور واضح استفاده بهینه از شن و ماسه در تولید بتن، توسط طراحان مخلوط بتنی فرآیندی محاسباتی-آزمایشگاهی می باشد. لذا دیدگاه رسیدن به کیفیت از نظر کارایی و مشخصات مقاومتی بتن در الویت بوده و به سایر پارامترها چندان اهمیت داده نمی شود. مطابق یک بررسی کلی، تقریبا در مصالح مخلوط )رودخانه ای یا پسماند شهری( حدود کمتر از %30 ماسه طبیعی قابل استحصال وجود دارد. حال آنکه عمدتا در اغلب مخلوط های بتنی میزان ماسه بیش از 60% می باشد. پیامد این اختلاف، تولید مصالح سنگی مازاد و پسماند، نیاز به صرف انرژی خردایش بیشتر و اعمال لطماتی بهطبیعت می گردد؛ همچنین طبق یک آمار روزانه بیش از 42111 تن نخاله ساختمانی در تهران دفع می شود. اما در کشورهای پیشرفته با تدابیری مانع ایجاد این قبیل مشکلات می شوند. از این رو ایجاد تحولی در این فرآیند با توجیه فنی-اقتصادی و رعایت الزامات آیین نامه ای ضروری بنظر می رسد. برای دستیابی به این مهم در این تحقیق سعی شده تا بارویکردی محیط زیستی و البته اقتصادی تاثیر استفاده بهتر از منابع خدادادی را نشان داد. بدین منظور طرح های اختلاط متنوعی با میزان متغیر شن و ماسه اجرا شده است. استفاده موفقیت آمیز از مصرف شن زیاد و ماسه با فرآوری مطلوب به همراه روان کننده های ارزان قیمت در بتن و تامین مشخصات فنی- اقتصادی ماحصل کلی این پژوهش بوده است.

کلیدواژه ها:

مصالح ، بتن ، مشخصات فنی-اقتصادی ، محیط زیست