استراتژی های انتقال فناوری و توسعه اقتصادی در کره جنوبی

انتقال فناوری درپیشرفت اقتصادی کشورها از نقش بسیار مهمی برخوردار است، صرفنظر از اهداف صادرات یا واردات، انتقال فناوری373تاحد زیادی با استراتژی های سیاستی کشورهای مربوطه شکل میگیرد. برای اکثر کشور های صنعتی جدید ، تقویت انتقال فناوری یک اقدام بسیار مهمی به نظر می رسد. واردات فناوری میتواند به صنایع در اندوختن فناوری در یک دوره کوتاه کمک نماید؛ اما، با همین معیار، آن صنایع ممکن است در معرض حاکمیت خارجی در بخشهای صنعتی کلیدی قرار گیرند. انتقال فناوری نیز یک اقدام بسیار مهم برای کشورهایی است که در جستجوی به اشتراک گذاردن فناوری باکشورهای صنعتی جدید میباشند. استراتژی های انتقال میتوانند توسعه بازارهای خارجی، فرایندهای توسعه یکپارچه، و اتحادهای تجاری را تشویق نمایند. با اینحال در انتقال فناوری، کشور با ریسک از دست دادن منابع ارزشمند، ایجاد رقبا و از دست دادن جایگاه در بازار جهانی مخصوصا برای یک کشور کوچک و پرجمعیت مانند کره که دارای منابع طبیعی ضعیفی است میشود. بااین حال وجود نیروی کار نسبتا ماهر و متعهد و علی رغم محدودیتهای فراوان موجود، برنامه ریزان اقتصادی کره چالشهای بسیاری را برطرف کردهاند. بطوریکه برای مشکل بازار داخلی کوچک، آنها بازارهای صادرات بین المللی را تعقیب و در زمانی خاص اقدام به سرمایه گذاری مستقیم خارجی 374نموده و سعی در جذب سرمایه گذاری و فناوریهای خارجی نمودند؛ برای مشکل کمبودهای منابع طبیعی، آنها با ارز خارجی بدست آمده از صادرات صنعتی این را برطرف کرده و بر اساس برنامه های مدون برای سالهای 1962تا سال 1990 کره توانست اکثر مشکلات و موانع را مرتفع نموده و یا از آن موانع برای تحقق اهداف خود استفاده نماید. در این مقاله سعی شده تا با عنوان واقعیتهای موجود به بررسی این استراتژیها پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

انتقال فناوری 1 ، سرمایه گذاری مستقیم خارجی 2 ، ظرفیت فناورانه375