تامین آسایش داخلی در واحدهای مسکونی واحد مسکونی پنجاه تا هفتاد متر مربع در تهران با توجه به استانداردهای انسانی

امروزه توجه به آسایش در مسکن در جوامع گوناگون همواره مورد بحث و مطالعه بوده و به یکی از اولویت های اساسیتبدیل شده است. مسکن به عنوان اولین و اصلی ترین محل آسایش هر فرد باید دارای ویژگی هایی باشد. آنچه از آسایشبه عنوان القا کننده احساس رفاه و رضایتمندی یاد می شود ناشی از متغیرهای گوناگون و کیفیت آنها است؛ امروزه نقشآسایش در مسکن، اصلی غیر قابل انکار است، لذا برای افزایش آن بایستی معیارها و استانداردهایی برای آن در نظرگرفت. بدلیل گستردگی محدوده آسایش در مسکن، تمرکز مطالعه بر روی مفهوم آسایش داخلی مسکن قرار داده شد تاضمن بررسی جزییات بتوان راهکارهایی ارایه کرد. در این مقاله به بررسی تامین آسایش داخلی جهت رفاه ساکنین باتوجه به استانداردهای انسانی پرداخته می شود. محدوده مورد مطالعه شهر تهران میباشند و واحدهای مسکونی پنجاه تاهفتاد مترمربع به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار میگیرند. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی پیمایشی بوده و بهمنظور جمع آوری داده های حاصل از مطالعات میدانی از مشاهده استفاده شده است. در زمینه تحلیل اطلاعات، روابطبین احساس آسایش و استانداردهای انسانی مورد مطالعه قرار گرفته اند. نتیجه پژوهش نشان می دهد که از با رعایتاستانداردهای انسانی و لحاظ کردن معیارهای جزیی تر در داخل آپارتمان ها، آسایش تامین می گردد.

کلیدواژه ها:

آسایش داخلی ، واحد مسکونی ، استانداردهای انسانی