معماری پویا؛ همگام با تکنولوژی

معماری و تکنولوژی همواره رابطه نزدیک و متقابلی با هم دارند و پیامدهای تکنولوژی به اشکال مختلف خود را درمعماری نمایان می سازد. در دوران سنتی و مدرن این تاثیرپذیری با رو شهای گوناگونی صورت پذیرفته که درارزش گذاری آثار معماری کاملا نقش خود را ایفا می کند. هر پدیده صنعتی و یا ساختمانی از الگوهای زنده طبیعت الهامگرفته است، و این عمل دایما درحال انجام است و پدید ه های نوظهورتر بروز می نماید. از این رو تکنولوژی جلوتر از زمانگام برمی دارد بنابراین لازم است ارتباطی منطقی و علمی بین تکنولوژی و طبیعت پدیدار می شود. در آن صورت می توانگفت تکنولوژی همراه با زمان و در همه حال پویا است. معماری زاییده تکنولوژی می باشد به این معنی که با علم وتکنولوژی در ارتباط مستقیم است. تکنولوژی در معماری است. معماری همیشه با تکنولوژی روز همراه بوده است و بهنظر می رسد در بعضی موارد این جامعه است که از تکنولوژی روز عقب می افتد. بنابراین نمی توان گفت تکنولوژی چیزیجز معماری است. در طول تاریخ ظهور معماری که خود نوعی از تکنولوژی می باشد قابل مشاهده است. هیچگاه نمی توانبه کارگیری فناوری و تکنولوژی روز آن جامعه را در معماری نادیده گرفت. محصولات تکنولوژی که هر روز به بازارمصرف وارد می شود، فرهنگی جدید نیز با خود به ارمغان می آورد و انسان به عنوان یک مصرف کننده صرف تولید مادیو معنوی تکنولوژی، آن را می پذیرد و خود را بدان وابسته م یداند. وابستگی که گه گاه موجب پایمال شدن ارز شهایانسانی نیز گشته است. لیکن در اینجا مقوله ای به نام استفاده صحیح از تکنولوژی مطرح می گردد که می توان ازتکنولوژی به گونه ای صحیح بهره برد تا ارزشهای انسانی را تحت الشعاع قرار ندهد. تحولات علم و تکنولوژی نوع نگرش وروح زمان حاکم بر زندگی را شکل می دهند و هنگامی که دستخوش تحولات فکری ، فلسفی یا علمی وتکنولوژیکیمی شود به طور مشخص بر معماری زمان هم تاثیر می گذارد. لذا هر معمار در زمان خاص خود از فناوری ویژه آن دورانو در ارتباط با نگرش های فکری و فلسفی و روحیه معنوی خود در آن زمان بهره برده و اثر خود را خلق می کند.

کلیدواژه ها:

معماری ، تکنولوژی ، پویا ، زمان ، علم ، انسان