اصول و معیارهای مداخله در بافت تاریخی

بافت شهری یکی از مهمترین ویژگی ها در مباحث شهری است که علاوه بر محل تعاملات اجتماعی، به عنوان نوعی نماد فرهنگی شهر نیز محسوب می شود، حال آنکه مراکز اغلب شهرها را بافت تاریخی تشکیل می دهد. در گذشته بافت های تاریخی همگام و هماهنگ با معیارهای فرهنگی و توسعه ی امکانات، با روندی آرام گسترش و تغییر شکل می بافت، اما بعد از دوران صنعتی شدن با ورود ناگهانی تکنولوژی به درون بافت های شهری، نظام رشد هماهنگ عناصر و فضاهای شهری دچار اختلال شد. ارائه الگو در جهت ایحاء و حفاظت بخش مرکزی شهرها، از این جهت مورد پژوهش این مقاله قرار گرفته است که روند روبه تخریب نواحی مرکزی سرعت دوچندانی نسبت به دهه های پیشین به خود گرفته است. شهر بهبهان با بافت مرکزی تاریخی، یک نمونه از این شهرهاست که با مشکل عدم تعامل بافت قدیم و جدید مواجه است و در صورت ادامه یافتن روند موجود، بافت تاریخی و در نتیجه هویت فرهنگی شهر در آینده ای نزدیک به کلی محو خواهد شد. بنابراین در این پژوهش با روش تحلیلی- توصیفی و هدف کاربردی و مطالعات کتابخانه ای و تحقیقات میدانی ضمن مطالعه و بررسی ادبیات نظری موجود در زمینه مرمت و مداخله در بافت، ابتدا رویکرد نگارنده در ارائه طرح برای مراکز شهری تبیین و الگوی مداخله از دید وی معرفی و توصیف خواهد شد و سپس این الگوها و راهکارها جهت مداخله در بافت تاریخی بهبهان ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

الگوی مداخله ، بافت شهری ، بافت تاریخی بهبهان