پژوهشی بر اجزای تزیینی به کاررفته در مسجد شیخ لطف الله به منظور بررسی جایگاه آن در هنر اسلامی

هنراسلامی همواره سرشار از نقوش و آرایه های تزیینی بی نظیری است که برای بازنمایی فضای قدسی می باشد. از مساجد می توان به عنوان بهترین مکان ها برای تجلی عناصر تزیینی یاد کرد. در واقع هنرمند مسلمان با تاسی به مبانی دینی و اعتقادی تلاش نموده با کمک تزیینات، فضایی روحانی و معنوی ایجاد کند و از همین رو نقوش، طرح ها و تزیینات دارایمعانی ورای معنای ظاهری خود هستند. هدف از این پژوهش برررسی تزیینات بکار رفته در مسجد شیخ لطف الله است تا جایگاه معنوی آن در هنر اسلامی بیان گردد. در واقع این بررسی در جهت پاسخگویی به این سوال است که کارکرد تزیینات مسجد شیخ لطف الله اصفهان در معماری چه جایگاهی در هنر معماری ایرانی- اسلامی دارا می باشد. این پژوهشکه مبتنی بر روش مطالعه توصیفی- تحلیلی است و داده های آن از مطالعات کتابخانه ای حاصل شده است، به بررسی تزیینات گنبد، کاشیکاری و کتیبه و رنگ پرداخته، نشان می دهد که هنرمند ایرانی منبع الهام روشنی برای استفاده از تزیینات در معماری مسجد شیخ لطف الله داشته است و این نقوش و آرایه های تزیینی، در القای معانی دینی، توحیدی و نیز تقویتحس معنوی نقش مهمی ایفا نموده، انسان را به سوی اشراق و شهود الهی سوق می دهد.

کلیدواژه ها:

مسجد شیخ لطف الله ، تزیینات ، هنراسلامی ، معانی دینی