راهکارهای مقابله و پیشگیری خشونت علیه کودکان از منظر عدالت اجتماعی

چیزی که در میان همه ما مشترک است ، این است که همه ما روزی کودک بودیم و خیلی از ما کودک داریم ، پس به نوعی با دنیای کودکی درگیر هستیم . کودکان امروز ، آینده سازان فردای ملت ها و دولت ها به شمار می آیند ، این نگرش اهمیت سلامتی روحی و جسمانی کودکان ، رشد پویایی صحیح و تکلیفی که جوامع و دولت ها و والدین نسبت به کودکان را دارا می باشند را افزون تر می کند.تاثیرات خشونت علیه کودکان می تواند ریشه در کل عمر آنان دواند و حتی از نسلی به نسل دیگر انتقال یابد و متاسفانه تاثر انسان زمانی افزون تر می گردد که در کلیه مناطق ، در تضاد فاحش با تعهدات کشورها و دولت ها در زمینه حقوق بشر و همچنین نیازهای مربوط به رشد و بالندگی کودکان ، بسیاری از انواع و اقسام خشونت علیه کودکان ، همچنان قانونی است ، مورد تایید دولت ها و از لحاظ اجتماعی نیز پذیرفته شده است. تنها میزان اندکی از اعمال خشونت آمیز علیه کودکان انجام می شود ، گزارش می گردد و مورد بررسی و تحقیق قرار می گیرد و تنها تعداد محدودی از افرادی که به این خشونت ها مبادرت می ورزند تحت پیگرد و محاکمه قرار می گیرند . هر کودک حق دارد از کرامت جسمی و شخصیتی و حمایت در برابر کلیه انواع خشونت برخوردار باشد. کودکان به عنوان اعضای جامعه انسانی ، حق دارند از حقوقی که طبق پیمان های متعدد بین المللی حقوق بشر برای آنان محفوظ شده است برخوردار باشند ، اگر علل و ریشه های اصلی ، شناسایی و به آن ها پرداخته شود ، هیچ گونه خشونتی علیه کودکان توجیه پذیر نیست.در این مقاله ، راقم سعی بر آن داشته که با ارتقاء سطح برداشت و ذهنیت جوامع از این معضل کمک نماید تا بتوانیم راه کارهایی برای مقابله و پیشگیری خشونت علیه کودکان طراحی و پیشنهاد نماییم. و در این راستا ارتباط میان تصمیم گیرندگان و مجریان عدالت و نقش آفرینان در تعیین راهکارها در زمینه جلوگیری از خشونت علیه کودکان ایجاد نماییم.