نقش رسانه های گروهی در آموزش خود مراقبتی جنسی به کودکان در پرتو کنوانسیون حقوق کودک

در آمار نگران کننده 16 هزار مورد کودک آزاری در نیمه نخست سال جاری نشان می دهد کودک آزاری جرمی است که باید از ابعاد مختلف مورد بررسی قرار گرفته و ابزار جلوگیری از آن شناسایی شود. کودک آزاری انواع مختلفی دارد مانند جنسی جسمی وغفلت . متاسفانه به علت نبود سیستم ثبت در این زمینه ، آما ر دقیقی از میزان و انواع کودک آزاری بویژه کودک آزاری جنسی در دست نیست .بنابر گزارشاتی بیشتر قربانیان کودک آزاری بین 6 تا 10 سال می باشند که 36 درصد آنرا پسران و سایر رادختران تشکیل می دهند . میزان کودک آزاری جنسی 3 درصد از گزارشات را تشکیل می دهد که این خود تامل برانگیز است چرا که این رقم دلیل بر پایین بودن آمار کودک آزاری جنسی نیست بلکه نشان دهنده عدم گزارش این موضوع به علل مختلف از جمله : نا آگاهی کودکان ،عدم آموزش خود مراقبتی ، سکوت قربانی همچنین عدم آگاهی والدین و ترس از آبرو میباشد . در راستای حمایت موثراز حقوق کودکان ،کنوانسیون حقوق کودک در تاریخ 20 نوامبر 1989 به اتفاق آراء از تصویب مجمع عمومی سازمان ملل گذشت و تنها در نخستین روز 61 دولت آن را امضاء کردند و در تاریخ 2سپتامبر 1990 قابل اجراء شد که جمهوری اسلامی ایران نیز به آن پیوست و دراسفند 1371 آنرا تصویب نمود . البته علاوه بر موارد مندرج در این کنوانسیون بسترهای قانونی مناسبی در حیطه حقوق کودک فراهم است ( مانند قانون حمایت از حقوق کودک مصوب 81) اما قانون به تنهایی نمی تواند با کودک آزاری مبارزه کند . کودک آزاری بویژه کودک آزاری جنسی از دیرباز مورد توجه حقوقدانان و سایر پژوهشگران بوده است که اکثرا در نتایج خود به موضوعی مشترک اشاره نموده اند که آنهم عدم آگاهی کودک در نتیجه ی عدم آموزش خود مراقبتی به کودکان برای جلوگیری از آزار و سوء استفاده جنسی می باشد می باشد که انجام جرم فوق را تسهیل میکند. در نتیجه ی پژوهشی که در دو مرکز بهداشت در شهرستان الیگودرز انجام شد .آموزش به کودک از طریق بروشور و نمایش و پرسش و پاسخ توانست در طول 6 هفته موجب افزایش سطح آگاهی در کودکان شود . باتوجه به اینکه حتی کشور های توسعه یافته نیز با مساله کودک آزاری مواجه هستند مشخص است که این جرم هرچند در حاشیه شهرها بیشتر گزارش شده اما کودک آزاری درتمام اقشار جامعه حتی قشر تحصیل کرده مشهود است.مطالعات نشان میدهد اکثر افراد کودک آزار در دوران طفولیت مورد کودک آزاری جنسی یاجسمی قرار گرفته اند و در حالی که با مشکلات روحی و هیجانی و .. درگیر بودند ، نه در محیط جامعه نه در محیط خانواده برای مبارزه با چالش های پیش رو آموزش ندیده بودند . در آموزش خود مراقبتی به کودکان باید توجه ویژه ای به رسانه های جمعی شود .بنا بر گزارش یونسکو ساخت برنامه های کودک در حال افزایش است زیرا کودکان مشتریان پرو پا قرص رسانه بویژه تلویزیون هستند و هم چنین کودکان دارای اوقات فراغت بیشتری نسبت به سایر افراد هستند.همینطور که در ماده 17 کنوانسیون حقوق کودک تصریح براینست ،کشورهای طرف کنوانسیون به عملکرد مهم رسانه های گروهی واقف بوده و دسترسی کودک به اطلاعات و مطالب از منابع گوناگون و بین المللی، خصوصا مواردی که مربوط به اعتلای رفاه اجتماعی، معنوی یا اخلاقی و بهداشت جسمی و روحی وی می شود را تضمین می کنند. آموزش در رسانه های جمعی مخصوصا تلویزیون به علت رایگان و در دسترس بودن داشتن ظرفیت و بودجه ی لازم میتواند تاثیر بسزایی در افزایش سطح آگاهی کودکان و آموزش خود مراقبتی و در نتیجه کاهش کودک آزاری داشته باشد . حال پرسش اینست که علاوه بر چاپ کتاب ،اجرای نمایش ویژه کودکان و ... چرا برنامه ای مخصوص خود مراقبتی کودکان نه تنها جنسی حتی نوع جسمی و غفلت هم در شبکه های تلویزیونی ایران و برنامه های مختص کودکان مشاهده نمی شود . در صورتیکه با کادر مجربی از کارشناسان حقوقی ، روانشناسان و جامعه شناسان و کارشناسان علوم تربیتی و ... می توان بصورت کاملا تخصصی با بیان صحیح و کودکانه تا حدی که در فهم و ظرفیت ذهن کودکان باشد آموزش خود مراقبتی برای جلوگیری و کاهش کودک آزاری ارایه نمود . مانند آشنایی کودک با حقوق خود ، بیان مصادیق کودک آزاری ، آگاهی از وجود ارگان مددکاری اجتماعی مرتبط با کودک ، آموزش و نحوه تماس با تلفن 123 و همچنین آموزش خود مراقبتی جنسی که کاملا متفاوت از آموزش جنسی می باشد زیر نظر کارشناسان صدا و سیما در چارچوب قوانین مربوطه و شریعت اسلام برای افزایش سطح آگاهی کودکان ارایه نمود . که خلاء تمام موارد فوق در برنامه های رسانه ی گروهی در ایران احساس میشود . که شاید این خلاء بزرگ و بسیار تاثیرگذار به خاطر نبود مرجع حمایتی در حیطه حقوق کودک و رسانه های گروهی باشد که در مقاله کامل به بررسی چالش و موانع پیش روی رسانه های گروهی در آموزش خودمراقبتی به کودکان و راهکارهای آن می پردازیم.