مبانی تفسیری مشترک بین فریقین

کلمه مبانی در لغت به معنی اساس، بنیاد و بیان یک شیء است . مفسران فریقین در معنای تفسیر نظراتی را بیان داشته اند . برخی مفسران تفسیر را به معنای سخن گفتن از اسباب نزول و شأن نزول و داستانهای مربوط به آنها گرفته اند ، برخی کشف مراد از لفظ مشکل قرآن دانسته اند. بنابراین در تفسیر ، سخن از استنباط و کشف معانی پوشیده است و نیاز به تأنی به تأمل عقلی است . هدف از پژوهش حاضر گرد آوری مبانی تفسیری مشترک در میان فریقین می باشد بدین گونه ک اهل تشیع و تسنن چه مبانی و رویکردهایی را در تفسیر خویش برشمرده اند. لذا مقله ی حاضر با روش توصیفی تحلیلی با رویکرد قرآنی روایی بمانی تفسیر مشترک بین فریقین را مورد بررسی قرار داده به این نتیجه رسیده که فریقین از میانی خاصی همچون امکان فهم و جواز تفیر قرآن، خرمت تفسیر به رای ، سطوح و بطون قرآن،حجیت سنت پیامبر خدا در تفسیر ، سلامت قرآن از تحریف ، ذیل تفاسیر خویش بهره برده اند .

کلیدواژه ها:

قرآن ، مبانی ، تفسیر ، فریقین