گذری در مبانی عرفان مسیحی در کتاب مقدس

آدمی از روزهای نخستین حیاتش ، در جان و روان خویش نوعی احساس نیاز به قدرتی فراطبیعی و قادری مطلف را احساس می کرده است . ادیا مختلف را می توان پاسخ های به این نیاز دانست که در پی ارائه ی راه رسیدن به قادر مطلق و آفریدگار جهانیان بوده اند . این جستار کوتاه در صدد گزارش و تحلیل کلی مبادی عرفان مسیحی در کتاب مقدس، بویزه عهد جدید است که در قیاس با بسیاری از کتب مقدس، دین مسیحیت صبغه عرفانی پررنگ تری دارد . ابتدا به ریشه شناسی و تعریف وازه عرفان و عارف می پردازد، سپس ویژگی های مشترک فرد عارف در غالب سنت های دینی جهان برشمرده می شود . به دلیل این که غایت سیر و سلوک در مسیحیت مقام اتحاداست، مباحثی همچون توحید در تثلیث ، راه عشق از دیدگاه مسیحیان و گناه ذاتی بشر نیز بررسی می گردد تا چکونگی توحید در سه اقنوم خدا، پسر و روخ القدس تبیین گردد . در پایان مقاله نیز به مهمترین نقد عرفان مسیحی از نظرگاه اسلامی، از جمله اموزه های گناه ذاتی و تثلیث اشاره می گردد .

کلیدواژه ها:

عرفان ، مسیحیت ، اتحاد ، عهد جدید ، کتاب مقدس