بررسی جایگاه عواطف در اخلاق دینی از منظر قرآن

پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش عواطف در بالندگی اخلاق دینی از منظر قرآن صورت گرفته است . دین با ارائه تفسیری روشن از جهان بر نقش بی بدلیل انسان در آفرینش تاکید دارد ، اخلاق به معنای ملکات نفسانی و یا جایگاه تبیین افعال خوب و بد از اجزای سه گانه معارف اسلامی است ، عواطف انجذابی نفسانی است که یک انسان نسبت به انسان دیگری در خود اخساس می کند، این عواطف را در یک تفسیم بندی کلی به عواطف طبیعی و اولیه و نیز عواطف ثانویه منقسم می شود . خاستگاه تمام عواطف مثبت ، عواطف اولیه و طبیعی است . قرآن کریم به عنوان معجزه ی رسول رحمت (ص) که از جانب خداوند متعال نازل شده اتسف بر عواطف مثبت تاکید می ورزد ، عاطفه مادر به فرزند در جریان ولادت حضرت موسی (ع) ، عاطفه پدر به فرزند در کشاکش دعا در زندگی نوح نبی (ع) ، عواطف زیبای دو سویه فرزند و پدر در آوردگاه ابراهیم (ع) و ... در نهایت عاطفه شدید که به تعبیر زیبای قرآن _ اشتیاق نامتناهی رحمت عالمیان (ص) برای هدایت حلق از آن جمله است . البته پژوهشگران قرآنی بر این باورند که عواطفی که در اینجا مورد نظر است ممکن است با اصطلاح روان شناسی آن انطباق کامل نداشته باشد، این پژوهش به دنبال پاسخی برای دو سوال 1) نمونه های برجسته عواطف مثبت در قرآن کریم کدام است؟ 2) عواطف مثبت چه نقشی در بالندگی اخلاق دینی دارند ؟

کلیدواژه ها:

قرآن ، عواطف ، اخلاق ، دین