خودشناسی در اندیشه دینی– فلسفی در مقایسه با روان شناسی تجربی (نگاهی به شباهت ها و تفاوت ها)

«خود شناسی» از نخستین و ضروری ترین پرسش های و جستجوها برای انسان است. دلیل این همه تاکید بر خود شناسی چیست ؟ این جستار با توجه به ضرورت و اهمیت موضوع بر آن است تا توجه به ابعاد وجودی انسان را از دیدگاه های مختلف مورد بررسی قرار دهد . از آن جا که بررسی ابعاد وجودی انسان منتهی به خودشناسی می گردد و روان شناسی نیز که خود نوعی مطالعه عینی رفتار آدمی است می توان به این نتیجه رسید که از خودشناسی می توان به روان شناسی نیز راه پیدا کرد و از این طریق دیدگاه های مختلف و توجهات خاص دیدگاه ها، اعم دیدگاه های دینی –فلسفی و روانشناسی تجربی با یکدیگر قابل تطبیق و مقایسه است . در این رویکرد ، دیدگاه های صدرالمتالهین ، ابن عربی و انسان شناسی در قرآن با نگاه به انسان در مکاتب روان شناسی تجربی مقایسه شده است . نتیجه آن که خودشناسی حقیقی به ویژه در مباحث دینی در رابطه ی انسان با خالق هستی تبیین شده در حالی که روان شناسی تجربی با این موضوع چندان آشنا نیست . در عین حال روان شناسی تجربی با پی بردن به خلاء این موضوع توجه به ابعاد روحانی انسان را در دستور کار خود قرار داده است

کلیدواژه ها:

خودشناسی ، صدرالمتالهین ، ابن عربی ، قرآن ، روان شناسی تجربی