اثر پیش تیمار و تنش خشکی حاصل از پلی اتیلن گلایکول 6000 بر جوانه زنی دو رقم پنبه

خشکی یکی از مهمترین عوامل محدود کننده رشد گیاهان در سرتاسر جهان و شایع ترین تنش محیطی است کهتقریبا تولید 25درصد اراضی جهان را محدود ساخته است. از آنجایی که قسمت اعظم اراضی تحت کشت پنبه در ایران در مناطق خشک و نیمه خشک واقع شده است لذا تنش خشکی جزو جدایی ناپذیر سیستم های تولید پنبه در این مناطق است. به منظور ارزیابی پاسخ دو رقم پنبه ورامین و کاشمر در مراحل جوانه زنی به تنش خشکی آزمایشی در آزمایشگاه دانشگاه پیام نور مشهد به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام شد و تیمارها شامل شش سطح رطوبتی (صفر،-2 ،-4 ،-6 ، -8 و-10 بار)، دو رقم ذکر شده پنبه و هفت سطح پیش تیمار شامل عدم پیش تیمار، تیمار به مدت 12 ساعت در محلولهایی با پتانسیل -2، -4، -6، -8 و -10 بار PEG6000 بود. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که سرعت و درصد جوانه زنی تحت تاثیر رقم، پیش تیمار، تنش خشکی و اثر متقابل آنها قرار گرفت. با افزایش میزان تنش خشکی از درصد و سرعت جوانه زنی کاسته شد.

کلیدواژه ها:

سرعت جوانه زنی ، درصد جوانه زنی ، سطح رطوبتی ، پنبه