اثر استفاده از پری بیوتیک در تغذیه بر اجزای سازنده، خصوصیات بافتی، رنگ و پروفایل اسید چرب در گوشت سینه جوجه گوشتی آلوده شده با گونه های ایمریا

کیفیت و ترکیبات گوشت تحت تاثیر فاکتورهای زیادی مانند ژنوتیپ پرنده، روش غذا دادن، سن کشتار و بیماری قرار دارد. کوکسیدیوز متداول ترین بیماری انگلی طیور است که خسارت اقتصادی ناشی از آن با توجه به انتشار جهانی و حضور تقریبا در مزارع پرورش طیور بسیار قابل توجه می باشد. با توجه به وضع قوانین ممنوعیت استفاده از آنتی بیوتیک ها در تغذیه طیور در بسیاری از کشورها و نیز نگرانی ها در رابطه با مقاومت آنتی بیوتیکی و بحث باقیمانده ها در محصولات طیور، در این مطالعه تاثیر افزودن پری بیوتیک در رژیم تغذیه ای طیور بر خصوصیات کیفی و کمی گوشت سینه مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای مرتبط به وزن در گروه مبتلا به کوکسیدیوز به طور معناداری از گروه سالم کمتر بوده است. در گروه درمان شده با آنتی بیوتیک فاکتورهای مرتبط با وزن نسبت به گروه بیمار افزایش معناداری نشان می دهد و این درحالیست که گروه تغذیه شده با پری بیوتیک از نظر وزن حتی نسبت به گروه سالم افزایش معنادار نشان می دهد. تغذیه با پری بیوتیک بر میزان چربی، ماده خشک، خاکستر، pH و تولید شیرابه تاثیر معناداری نشان نداده است. میزان پروتیین در گروه تغذیه شده با پری بیوتیک افزایش معناداری نسبت به گروه بیمار نشان داد. تغذیه با پری بیوتیک تنها بر فاکتور b در رنگ گوشت تاثیر معناداری داشته است که موجب کاهش رنگ زرد گوشت شده است. تغذیه با پری بیوتیک بر فاکتورهای مرتبط با بافت گوشت از جمله adhesiveness، hardness، Springiness و force break تاثیر معناداری نداشته است. تغذیه با پری بیوتیک بر پروفایل اسید چرب گوشت سینه جوجه گوشتی مبتلا به کوکسیدیوز تاثیری نداشته است.

کلیدواژه ها:

آیمریا ، پری بیوتیک ، خصوصیات رنگ ، خصوصیات بافت ، پروفایل اسید چرب ، گوشت سینه