بررسی اثر کاربرد سطوح مختلف کود های بیولوژیک و شیمیایی در رشد و خصوصیات مورفولوژیک گل همیشه بهار

استفاده از کودهای آلی و کودهای زیستی حاوی میکروارگانیسم های مفید خاکزی به عنوان جایگزین کودهای شیمیایی، راهکاری موثر برای بهبود رشد گیاه، از طریق تامین مواد غذایی و کمک به سلامت محیط زیست و حفظ بهره وری خاک است. به منظور بررسی تاثیر کود NPK، ورمی کمپوست و کود بیولوژیک نیتروکسین بر شاخص های رشد و مراحل نموی گیاه همیشه بهار، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با 3 تکرار در سال 1396، در مرکز تولیدات گیاهی شهرداری مشهد اجرا شد. عامل اول آزمایش شامل کود نیتروکسین (حاوی باکتریهای ازتوباکتر و آزسپریلیوم) در دو سطح (تلقیح با بذر و عدم تلقیح)، عامل دوم ورمی کمپوست در سه سطح (صفر، 20 و 30 درصد حجمی) و عامل سوم کود شیمیایی NPK در سه سطح (صفر، 2 و 4 در هزار) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد کود ورمی کمپوست و نیتروکسین تاثیر مثبت و معنی داری بر وزن خشک و تر اندام هوایی، تعداد و ماندگاری گل گیاه همیشه بهار داشته است و کاربرد کود ورمی کمپوست، ماندگاری گل را به میزان 22 درصد و وزن خشک اندام هوایی را به میزان 52 درصد افزایش داد. همچنین تلقیح با کود بیولوژیک نیتروکسین باعث افزایش 143 درصدی تعداد گل و 41 درصدی وزن خشک اندام هوایی شد. با کاربرد کود نیتروکسین ماندگاری گل همیشه بهار به طور چشمگیری افزایش یافت، به گونه ای که در تیمار تلقیح با کود نیتروکسین نسبت به تیمار شاهد ماندگاری گل 143 درصد افزایش یافت. کاربرد کود NPK بر روی ماندگاری گل تاثیر معنی داری نداشت. در بررسی اثر متقابل کاربرد کود NPK ، ورمی کمپوست و نیتروکسین در اکثر صفات بالاترین مقادیر در بالاترین سطوح کاربرد کودها بدست آمد ولی اختلاف معنی داری با تیمارهایی که سطوح بهینه ای از کودهای ورمی کمپوست و NPK را همراه با تلقیح نیتروکسین دریافت کرده بودند مشاهده نگردید.

کلیدواژه ها:

ارتفاع ، تعداد گل ، ماندگاری گل ، نیتروکسین و ورمی کمپوست