بررسی تاثیر شیره ی گیاه استبرق بر فعالیت آنتی اکسیدانتی موش های صحرایی مبتلا به دیابت نوع یک

امروزه گیاهان دارویی از نظر اقتصادی از اهمیت خاصی برخوردار هستند که به صورت خام یا فرآوری شده در طب سنتی و مدرن صنعتی مورد استفاده و بهرهوری قرار میگیرند. بیماری دیابت اختلالی است متابولیکی که از دیرباز گریبان گیر نوع بشر بوده است و شیوع بالایی در سراسر جهان دارد. عوامل آنتی اکسیدانت بخصوص با منشا گیاهی در پیشگیری از عوارض دیابت بسیار حایز اهمیت میباشند. آنتی اکسیدانت ها قادرند از تشکیل رادیکال آزاد بطور مستقیم جلوگیری کنند. هدف از این پژوهش بررسی اثر شیره استبرق بر فعالیت آنتیاکسیدانتی موشهای صحرایی مبتلا به دیابت نوع 1 مییاشد و به همین منظور از 28 سر موش صحرایی نر بالغ استفاده گردید که در چهار گروه هفت تایی بترتیب گروه اول (کنترل سالم)، گروه دوم (دیابتی با استرپتوزوتوسین)، گروه سوم (دیابتی با استرپتوزوتوسین و درمان با دوز 200 mg/kg شیره استبرق)، گروه چهارم (درمان با شیره استبرق) بمدت 15 روز مطالعه شدند. نتایج حاکی از آن است که میزان کاتالاز و سوپراکسید دسموتاز در گروه دیابتی با کاهش همراه بود که با تجویز شیره استبرق میزان فعالیت کاتالاز و سوپر اکسید دسموتاز نسبت به گروه دیابتی افزایش معنی داری داشته است. بنابراین شیره گیاه استبرق اثرات ضد دیابتی و آنتی اکسیدانی دارد.

کلیدواژه ها:

شیره ی گیاه استبرق ، آنتی اکسیدانت ، موش صحرایی ، دیابت نوع 1