نقش گردشگری طب ایرانی در جوامع مختلف

سازمان جهانی گردشگری، گردشگری سلامت را را اینگونه تعریف میکند :استفاده از خدماتی که به بهبود یا افزایش سلامتی و افزایش روحیه فرد (با استفاده از آبهای معدنی ، آب و هوا یا مداخلات پزشکی) منجر میشود و در مکانی خارج از محل سکونت فرد که بیش از 24 ساعت است، به طول میانجامد.گردشگری سلامت، نوعی از گردشگری است که به منظور حفظ، بهبود و حصول مجدد سلامت جسمی و ذهنی فرد به مدتی بیشتر از 24 ساعت و کمتر از یک سال صورت میگیرد .به این ترتیب یک توریست سلامت با مسافرت از محل دایم زندگی خود می گردشگری پزشکی یا توریسم پزشکی شاخهای از گردشگری سلامت است که در آن شخص از کشوری پیشرفته به سایر نقاط دنیا سفر میکند تا از خدمات پزشکی کشور مقصد در مراکز درمانی بهره مند شود. در اغلب موارد، هدف از توریسم پزشکی بهرهمندی از قیمت پایین خدمات پزشکی یا دریافت سریعتر خدمات در سایر نقاط دنیاست. گردشگری سلامت، هرگونه مسافرت برای ارتقای سلامت را دربر میگیرد و به عنوان یکی از ابعاد گردشگری، به توسعه پایدار و پویایی اقتصاد کشور کمک میکند .گردشگری سلامت، یک استراتژی ملی در راستای افزایش درآمد کشور است.گردشگری سلامت و توریسم درمانی یکی از حوزه هایی است که میتواند نقش بسزایی در جهت توسعه گردشگری ایفا کند و دامنه بسیار گسترده را شامل میشود.گردشگری سلامت به عنوانی یکی از بزرگترین صنایع گردشگری حاصل از به هم پیوستن دو صنعت پر درآمد سفر و پزشکی در جهان است که کشور ما با دارا بودن سابقه طولانی در پزشکی و طب سنتی می تواند به جایگاه قابل قبولی در این زمینه دست یابد. مقوله ی گردشگری سلامت فراتر از گردشگری درمانی است. آبهای گرم و معدنی و لجن درمانی همراه با امکانات طبیعی نیز شامل مقوله ی گردشگری سلامت است.

کلیدواژه ها:

سلامت ، گردشگری ، طب سنتی ، جهان