بررسی سازگاری زراعی گیاه دارویی به لیمو (Lippia citriodora) در شرایط اقلیمی سیستان

با توجه به لزوم تغییر الگوی کشت زراعی منطقه سیستان این پژوهش به منظور برررسی سازگاری گیاه دارویی به لیمو در سال زراعی 1394- 95 در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل (چاه نیمه) اجرا گردید. با استفاده از هورمون ایندول بوتیریک اسید (IBA)، قلمههای ریشه دار شده تیمار و در تاریخ 94/11/18 با فاصله کشت 70× 70 سانتیمتری در کرتهای 36 متر مربعی کشت گردید. بیشترین عملکرد برگ خشک در بوته از برداشت 30 مرداد (چین دوم) و پس از آن برداشت 10 خرداد (چین اول) بیشترین عملکرد را به خود اختصاص داد. بر اساس نتایج، از چین اول 1/05 درصد، چین دوم 1/6 درصد، چین سوم 1/61 درصد و چین چهارم 0/7 درصد اسانس استخراج گردید. با توجه به شدت نور آفتاب و میانگین دمای هوای فصل رشد به لیمو در سیستان و با تاکید بر پتانسیل عملکرد بالای آن در شرایط آفتاب فراوان، این گیاه دارویی گزینهی مناسبی جهت قرار گرفتن در الگوی کشت منطقه است.

کلیدواژه ها:

اسانس ، به لیمو ، سازگاری ، سیستان