اثر بذر شنبلیله در کاهش ابتلا به پنومونی وابسته به تهویه مکانیکی در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 563

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CONFMT01_387

تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1397

چکیده مقاله:

پیش زمینه: پنومونی وابسته به ونتیلاتور شایع ترین علت عفونت بیمارستانی در بخش مراقبت های ویژه است. این بیماران در معرض افزایش حجم باقیمانده معده و آسپیراسیون تنفسی و پنومونی حاصل از آن می باشند. دیده شده که بذر شنبلیله در مشکلات گوارشی از قبیل نفخ، یبوست و زخم مخاطی موثر است و دارای خواص اشتها آور، محرک معده، ملین و نرم کننده ، ضد کم خونی ، ادرار آور و تنظیم کننده قند و کلسترول خون است. هدف از این مطالعه بررسی اثر بذر شنبلیله در کاهش ابتلا به پنومونی وابسته به تهویه مکانیکی در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بود مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور ، به 30 بیمار گروه مداخله 6 گرم بذر شنبلیله (منقسم در دو نوبت) داده شد و گروه کنترل اقدامات روتین بخش دریافت کردند. میزان ابتلا به پنومونی، حجم باقیمانده معده قبل از هر گاواژ، تعداد صداهای روده در پنج روز متوالی اندازه گیری شد. یافته ها: پس از گذشت 48 ساعت از شروع مطالعه در تحمل غذایی بین دو گروه اختلاف معنیدار دیده شد(.(p = 0/000 میزان ابتلا به پنومونی وابسته به تهویه مکانیکی در گروه شنبلیله کمتر از گروه کنترل بود(به ترتیب% 3 /3 در مقابل % 33/3 ،.(p =0/005 در میزان مرگ و میر بین دو گروه تفاوت دیده نشد. میانگین صداهای روده در گروه دریافتکننده بذر شنبلیله در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت که اختلافشان معنیدار بود .(p = 0/038) نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که گنجاندن بذر شنبلیله در رژیم غذایی بیماران تحت تهویه مکانیکی، ممکن است بتواند تحمل تغذیه را بهتر کرده و میزان ابتلا به پنومونی وابسته به دستگاه تهویه مکانیکی راکم کند.

کلیدواژه ها:

بذر شنبلیله ، تهویه مکانیکی ، تحمل غذایی ، آسپیراسیون تنفسی و پنومونی وابسته به تهویه مکانیکی

نویسندگان

اکرم کوشکی

دانشیار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران.

اعظم زرقی

کارشناس ارشد، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، ایران

مجتبی راد

کارشناس ارشد، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران.

یاسر تبرایی

کارشناس ارشد آمار، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران.