ارزیابی توان آللوپاتیک ارقام گندم بر مولفه های جوانه زنی بذر خردل وحشی با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع (HPLC)

بهمنظور ارزیابی توان دگرآسیبی ارقام گندم روی خصوصیات رشدی بذر علف هرز خردل وحشی، آزمایشی در محیط پتری دیش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1391 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل عصاره آبی اندام های هوایی و زیرزمینی ارقام گندم شامل مروارید، مغان، تجن و آرتا در سه سطح 2/5 ، 5 و 7/5 درصد به همراه تیمار شاهد (آب مقطر) بود. به منظور تعیین نوع ترکیبات اسیدهای فنلی موجود در عصاره ارقام گندم مورد مطالعه از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت عصاره درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، وزن خشک گیاهچه بطور معنیداری کاهش و زمان رسیدن به 50 درصد حداکثر جوانه زنی بذر خردل وحشی افزایش یافت، به گونه ای که در بالاترین غلظت عصاره، رقم مروارید بیشترین میزان تاثیرپذیری و آرتا کمترین میزان تاثیرپذیری را نشان دادند. در مجموع رقم مروارید با 25/34 میلیگرم محتوای فنولیک اسید بیشترین غلظت فنولیک اسید را داشت که این مقدار تقریبا سه برابر رقم تجن، 1/5 برابر رقم مغان و سه برابر رقم آرتا بود. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین میزان بازدارندگی مربوط به عصاره اندام هوایی ارقام گندم است و میزان بازدارندگی ریشه در برابر صفات مورد بررسی کمتر از اندام هوایی بود.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، غلضت عصاره ، آللوکمیکال ، فنولیک اسید