بررسی تاثیر محلول پاشی پوترسین بر برخی صفات رشدی و فیزیولوژیکی جعفری مکزیکی تحت تنش خشکی

به منظور بررسی اثر محلولپاشی پوترسین بر برخی صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه دارویی جعفری مکزیکی (Tagetes minuta L.) تحت تنش خشکی آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا گردید. تیمارها شامل چهار سطح پوترسین 0)، 0/5 ، 1و 2 میلیمولار) و سه سطح تنش خشکی 25)، 50 و 75 درصد ظرفیت زراعی) بود. نتیجه ی تجزیه واریانس نشان داد که اثرات متقابل پوترسین و تنش خشکی بر کلیه صفات مورد مطالعه در این تحقیق به جز تعداد شاخه فرعی در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود. تنش خشکی باعث کاهش ارتفاع بوته، وزن تر و خشک اندام هوایی شد و کاربرد پوترسین در غلظت میلیمولار باعث بهبود این صفات شد. با افزایش تنش خشکی میزان فعالیت آنزیم آنتیاکسیدانتی افزایش یافت که محلول پاشی پوترسین در بالاترین سطح تنش از افزایش بیش از حد این دو آنزیم جلوگیری کرده و آنها را به طور معنی داری افزایش داد. اگرچه تنش خشکی دارای اثرات نامطلوب روی صفات رشدی و فیزیولوژیکی گیاه دارویی جعفری مکزیکی است، اما با استفاده از پوترسین در سطح یک میلیمولار میتوان این اثرات را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

گایاکول پراکسیداز ، پلی فنول اکسیداز ، مورفولوژیکی ، پوترسین