بررسی رابطه بین مدیریت دانش و شایستگی مدیران با توجه به نقش تعدیل گر اخلاق حرفه ای(مطالعه موردی: دانشگاه علوم پزشکی مشهد)

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین مدیریت دانش و شایستگی مدیران با توجه به نقش تعدیل گر اخلاق حرفه ای انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه مدیران دانشگاه علوم پزشکی مشهد بود که با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران تعداد 255 نفر از مدیران به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. در این تحقیق از روش تحقیق پیمایش و ابزار پرسشنامه استفاده شده است. مدیریت دانش بر اساس مدل نیومن و کنراد (1999)، در قالب چهار بعد (خلق دانش، بکارگیری دانش، انتقال دانش و نگهداری دانش)، شایستگی مدیران بر اساس پرسشنامه مصلحی (1391)، در قالب هشت بعد (مهارت های ارتباطی، تصمیم گیری، تشویق، نوآوری و تغییر، ارتباطات کاری، مهارت های رهبری، مهارت های حرفه ای، بکارگیری قابلیت های مثبت خود و دیگران و توسعه فعالیت های تیمی) و اخلاق حرفه ای بر اساس پرسشنامه بردار (1392)، در قالب چهار بعد اخلاق وظیفه مدار، اخلاق عدالت محور، اخلاق خودخواهانه و اخلاق دگرخواهانه مورد بررسی قرار گرفت. پس از گردآوی و تشکیل بانک اطلاعاتی، داده ها با استفاده از نرم افزار spss و بهره گیری از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصله از تحقیق نشان داد که بین مدیریت دانش و شایستگی مدیران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و اخلاق حرفه ای مدیران در این رابطه دارای نقش تعدیل گر می باشد. به عبارت دیگر؛ افزایش سطح اخلاق حرفه ای مدیران، باعث افزایش رابطه بین مدیریت دانش و شایستگی مدیران دانشگاه علوم پزشکی مشهد می شود.

کلیدواژه ها:

رفتار سازمانی شهروندی ، شیوه زندگی ، توانایی فیزیکی و ذهنی ، فاکتورهای روانی