بررسی رابطه ی ابعاد رهبری تحول آفرین و درگیری شغلی کارکنان از دیدگاه مدیران در بیمارستان های آموزشی شهر یزد در سال 1392

در طلیعه قرن جدید در سازمان های بهداشتی و درمانی، همواره نیاز به تغییرات ریشه ای و خلاقیت های کاری احساس می شود. امروزه سبک جدیدی از مفهوم رهبری با عنوان رهبری تحول آفرین مطرح است ،که این سبک سرپرستان کارکنان را تحت تاثیر قرار می دهد تا توانایی های خود را ارتقا دهند و موجب به وجود آوردن تغییرات مثبت در عملکرد پرسنل برای انجام بهتر کارها و تقویت یادگیری و افزایش توانایی کارکنان می شوند. از سوی دیگر مفهوم درگیری شغلی نیز یکی از موضوعات مهم سازمانی است که به درجه ای که اشخاص به لحاظ روان شناختی با شغل فعلی شان هویت یابی می کنند، اشاره دارد. هدف این پژوهش بررسی رابطه ی ابعاد رهبری تحول آفرین و درگیری شغلی کارکنان از دیدگاه مدیران در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در سال 1392 بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی –تحلیلی است .جامعه ی پژوهشی شامل کلیه ی (مدیران عالی،میانی،عملیاتی) بیمارستان های آموزشی (شهید صدوقی ،رهنمون ،افشار،سوانح و سوختگی) بودند که به علت محدود بودن جامعه ی پژوهش کل جامعه به عنوان نمونه انتخاب شد) نفر (180 داده ها توسط پرسشنامه ی رهبری تحول آفرین از دیدگاه مدیران باس و الیو و نیز پرسشنامه ی درگیری شغلی توماس جمع آوری و با استفاده از شاخص های آماری توصیفی چون میانگین ،انحراف معیار و ضریب همبستگی پیرسون و در قالب نرم افزار spss 18تحلیل شد. یافته ها نشان می دهند که بین رهبری تحول آفرین و چهار بعد آن (ترغیب ذهنی،انگیزش الهام بخش، نفوذ آرمانی، ملاحظات فردی) با درگیری شغلی در چهار بیمارستان با r=289 و p=0.01 رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. رهبر تحول آفرین در بیمارستان ها موجب به وجود آوردن تغییرات مثبت در عملکرد پرسنل برای انجام بهتر کارها و تقویت یادگیری و افزایش توانایی کارکنان می شود.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول آفرین ، بیمارستان های آموزشی ، مدیران ، درگیری شغل