نقش تعدیلگر سرمایه فرهنگی در رابطه هوش فرهنگی و چابکی سازمانی(مورد مطالعه: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی)

امروزه، تغییرات شدید محیطی و گسترش روز افزون صنایع و از طرفی محدودیت منابع پیش روی، سازمانها را ناگزیر از رقابت در عرصه فناوری و قدرت کرده است تا مساله چابکی سازمانی ضرورتی برای موفقیت سازمانها به حساب آید. اینکه کارکنان در محیط رقابتی سرشار از فرصتهای مستمر، پویا بوده و نیازهای سازمانی را مستتر کنند، مستلزم تقویت هوش فرهنگی است تا فعالیتها همسو با اهداف سازمانی جهت گیرند و با این سرمایه فرهنگی ایجاد شده مزیتی رقابتی را حفظ نمایند. هوش فرهنگی، از کاراترین ابزارها برای انجام اثربخش وظایف در محیط های ناهمگون نیروی کار است تا برای کارکنان امکانی را فراهم آورد که در موقعیتهای چندفرهنگی اثربخش عمل کنند، بخصوص برای سازمانی نظیر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی که مقرر است استقلال فرهنگی را با رشد فضایل اخلاقی حفظ کرده و ترویج دهنده فرهنگ و هنر اسلامی باشد. این پژوهش، از نظر هدف کاربردی بوده و از نظر روش آن، یک مطالعه توصیفی(پیمایشی) است که نقش تعدیلگر سرمایه فرهنگی را در رابطه هوش فرهنگی و چابکی سازمانی در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، مورد بررسی قرار داده است. متغیرهای تحقیق با مکانیزم پرسشنامه های هوش فرهنگی آنگ و ارلی(2004)، چابکی سازمانی شریفی و ژانگ(1999) و سرمایه فرهنگی بوردیو(1986)، به کمک بسته نرم افزاری SPSS و آزمونهای همبستگی مورد تحلیل قرار گرفته است. به منظور تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از شاخصهای مرکزی و پراکندگی در قالب میانگین، انحراف معیار و ...، در بخش آمار استنباطی از رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شده است. یافته های تحقیق، حاکی از عدم تایید نقش موثر تعدیلگر سرمایه فرهنگی در رابطه هوش فرهنگی و چابکی سازمانی در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

کلیدواژه ها:

هوش فرهنگی ، سرمایه فرهنگی ، تغییرات محیطی ، پویایی کارکنان و چابکی سازمان