بررسی شاخص های بهبود و ارتقاء کیفیت در بیمارستان های آموزشی درمانی شیراز سال 1396

مقدمه: اصلاح فرآیندها و بهبود مستمر کیفیت خدمات در بیمارستانها اقدامی اساسی جهت ارتقا کارکنان و سیستم در ارائه خدمات و بهبود بیماران محسوب می شود . لذا در این مطالعه به بررسی وضعیت شاخص های بهبود و ارتقا کیفیت در بیمارستان های آموزشی و بهداشتی پرداختیم. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- مقطعی در 15 بیمارستان آموزشی درمانی شیراز در سال 96 می باشد. ابزار سنجش ما چک لیست ارزیابی کمیته بهبود کیفیت دانشگاه که روایی و پایایی آن توسط متخصصین تایید گردیده است. اطلاعات با 2 روش مشاهده و مستندات ارسالی جمع آوری و جهت بررسی و تحلیل اطلاعات از برنامه اس.پی. اس.اس استفاده شده است. یافته ها: در بررسی انجام شده تعداد کل فرآیندهای اصلی ارتقا یافته ( 446 فرآیند) در 4 حیطه اصلی ( 1. افزایش رضایتمندی مراجعان 2. کاهش زمان یا مراحل انجام کار 3. بهبود شاخص های ملی و عملکردی 4. کاهش هزینه / افزایش درآمد) مورد بررسی قرار گرفت که 132 فرایند در حیطه شماره 1 (متوسط)، 131 فرآیند در حیطه شماره 2 (متوسط)، 120 فرآیند در حیطه شماره 3 (متوسط) و درنهایت 63 فرآیند مربوط به حیطه شماره 4 (ضعیف) بوده است. نمره بیمارستان های چند تخصصی در حیطه های 1 و 2 و همچنین نمره بیمارستان های تک تخصصی در حیطه های 3 و 4 بالاتر بوده است. تمامی شاخص ها در سطح متوسط استاندارد بودند به جز شاخص کاهش هزینه/افزایش درآمد که در سطح ضعیف بوده است. نتیجه گیری: با در نظر گرفتن منابع مالی بیمارستانی و اجرای برنامه اقتصاد مقاومتی لذا این مقوله باید مورد توجه بیشتری قرار گیرد و بیمارستان ها نیازمند تدوین و بازنگری برنامه های اجرایی دقیق در این راستا می باشند.

کلیدواژه ها:

فرآیند ، شاخص های بهبود ، ارتقا کیفیت