نقش معماری دیپلماتیک در راستای توسعه تعاملات هوشمند با مطالعه کنش ارتباطی در سفارت خانه های جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده امریکا

دیپلماسی مهمترین شاخصه ی سیاست خارجی کشور ها محسوب می شود. معماری دیپلماتیک نیز به عنوان کالبد فیزیکی یک کشور در خارج و یک بعد از سیاست خارجی از جایگاهی شاخصبرخوردار است. چرا که کالبدی از روابط میان کشورها را به نمایش می گذارد. این پژوهش به متغیرهای شاخص در کنش ارتباطی سفارت خانه ها پرداخته؛ و با مطالعه ای کیفی؛ کنش ارتباطی را درمیان منتخب سفارت خانه های جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده؛ مورد بررسی قرار داده است. نتایج نوشتار نشان از آن دارد که؛ دستگاه دیپلماسی به عنوان مغز متفکر قدرت ملی می تواند آگاهانه با بهره گیری از معماری دیپلماتیک؛ به عنوان یک رسانه ی ارتباطی هوشمند ؛ آن را در راستای تحقق اهداف ملی به کار گیرد. این امر با مشارکت فعال و موثر ؛ دستگاه دیپلماسی،معماران و سازندگان )پیمانکاران بین المللی( حاصل می شود. همچنین یک تعامل هوشمند ، کنشی است عقلانی؛ مبتنی بر منافع تعمیم پذیر میان کنشگران با بهره گیری از قواعد زاینده و تدقیق در ژرف ساخت ها و به کارگیری بهینه از نوع زبان .

کلیدواژه ها:

دیپلماسی ، سفارت خانه ، رسانه ، تعامل هوشمند